Piłkarze z hipermobilnymi stawami bardziej zagrożeni urazami

Piłkarze, których stawy są nad wyraz mobilne, są bardziej zagrożeni urazem niż ich mniej giętcy koledzy z drużyny, stwierdza badanie. Tak zwany zespół hipermobilności stawów jest diagnozowany w momencie, kiedy dana osoba ma co najmniej cztery nadmiernie giętkie stawy.

Diagnozy dokonuje się na podstawie testów kolan i łokci (czy wyginają się do tyłu), kciuka (czy może dotknąć przedramienia), małego palec ręki (czy może wygiąć się do tyłu poza 90 stopni), a także dłoni (czy mogą położyć dłonie na podłodze bez zginania kolan).

Hipermobilne stawy nie są tak stabilne jak mniej giętkie stawy, tak więc teoretycznie są one bardziej narażone na urazy takie jak skręcenia. Ale badacze doszli do sprzecznych konkluzji odnośnie tego, czy hipermobilni sportowcy doświadczają więcej urazów.

W nowym badaniu, brytyjscy naukowcy obserwowali 54 mężczyzn z angielskiej Premier League w czasie jednego sezonu. Spośród wszystkich piłkarzy, 18 (jedna trzecia grupy) zostało zdiagnozowanych jako hipermobilnych. I w czasie jednego sezonu, tych osiemnastu mężczyzn ucierpiało z powodu 72 urazów – co oznacza 22 urazy na każde 1000 godzin ćwizceń i zawodów.

Tytułem porównania, 36 piłkarzy z mniej mobilnymi stawami ucierpiało z powodu 61 urazów, co oznacza 6 urazów na 1 000 godzin.

Doktor Matt D. Konopinski wraz z kolegami z Leeds Metropolitan University, donoszą o swoich odkryciach w American Journal of Sports Medicine.

Badanie to dodaje jeszcze jeden dowód do tezy, iż generalna hipermobilność stawów przyczycznia się do urazów sportowych, jak stwierdza Verity Pacey, terapeutka w Children's Hospital w Westmead, w Australii, która badała tę kwestię.

W ostatnim badaniu, pani Verity Pacey wraz ze swoimi kolegami odkryła, że w wyniku kolizji sportowych, gracze z hipemobilnością stawów byli blisko pięć razy bardziej zagrożeniu urazem kolana w porównaniu do mniej giętkich przeciwników. Stwierdzenie to było oparte na metaanalizie, która przyjrzała się rezultatom z 18 poprzednio przeprowadzonych badań.

Nie wiadomo na razie, czy weekendowi sportowcy, z supermobilnymi stawami, również stawiają czoła takiemu samemu zagrożeniu co profesjonalni piłkarze. Amatorzy nie przechodzą przez taką samą ilość intensywnego trenigu, ani też przez tak samo intensywne mecze, co zawodowcy, podkreśla Gareth J. Jonson, jeden z badaczy omawianego tutaj badania.

Z jednej strony, może to chronić weekendowego hipermobilnego sportowca. Aczkolwiek, generalnie są oni również mniej wytrenowani, co może zwiększyć ryzyko. W tym badaniu, obserwowani piłkarze generalnie doświadczali względnie łagodnych urazów, typu skręcenie mięśni, skurcze, albo rozerwanie mięśnia w nodze. Ale niektóre urazy były poważne, co oznaczało, że piłkarz nie mógł grać przez co najmniej 28 dni. A hipermobilni piłkarze byli bardziej zagrożeni właśnie tymi poważnymi urazami.

Dwunastu z tych wspomnianych wcześniej 18 hipermobilnych piłkarzy ucierpiało z powodu co najmniej jednego poważnego urazu w czasie sezonu. Często chodziło o rozdarcie więzadła albo chrząstki w kolanie. W porównaniu, takiej kontuzji doznało jedynie dwóch z pozostałych 36 mniej mobilnych sportowców.

Kolano jest wyjątkowo podatne na urazy w piłce nożnej, mówi Gareth J. Jonson. A dla ludzi z hipermobilnymi stawami, więzadła i inne struktury w kolanie mogą być mniej zdolne do radzenia sobie ze stresem, na które są narażane.

Ćwiczenia mające zwiększyć siłę, kontrolę mięśni i równowagę, mogą pomóc hipermobilnym ludziom, którzy już cierpią na bóle stawów albo urazy. I możliwe jest, że taki trening może zmniejszyć ryzyko przyszłych urazów sportowych. Ale czy faktycznie tak jest – nie wiadomo.

Niestety, na razie jeszcze nie mamy na to żadnych silnych naukowych dowodów, mówi pani Verity Pacey.

Generalnie, badacze w dalszym ciągu nie są pewni co do tego jak bardzo niebezpieczne mogą być hipermobilne stawy. Niektórzy ludzie z tym zespołem mają chroniczny ból stawów, ale wielu innych – nie. I nie ma również jeszcze dowodów na to, że ludzie z hipermobilnymi stawami są bardziej zagrożeni zapaleniem stawów.

Kolejną niewiadomą jest to, jak mówi pani Verity Pacey, dlaczego niektórzy ludzie, którzy mieli hipermobilne stawy w młodości, stają się mniej giętcy wraz z wiekiem. Musimy absolutnie zrozumieć, dlaczego zdarza się to tylko niektórym.