Zerwanie więzadła krzyżowego przedniego u kobiet

Kobiety-sportsmenki są 3 razy bardziej zagrożone zerwaniem więzadła krzyżowego przedniego (ACL, ang. anterior cruciate ligament) niż mężczyźni-sportowcy, jak wynika z badania zamieszczonego w Journal of the American Academy of Orthopaedic Surgeons (JAAOS). Zerwanie więzadła krzyżowego przedniego to jeden z najpowszechniejszych urazów kolana.

Więzadło to to jedno z czterech głównych więzadeł w tej części nogi, które wiążą kość udową z kością piszczelową.

Ostatnie badania pokazały, że anatomiczne różnice w kolanach kobiet mogą przyczyniać się do większej liczby przypadków urazów. Różnice te powinny być brane pod uwagę w trakcie operacji rekonstrukcyjnej oraz treningów sportowych.

Dr Karen Sutto z Yale University Department of Orthopaedics and Rehabilitation, główna autorka badania, mówi: ponieważ w sporcie jest coraz więcej kobiet, coraz więcej badań pokazuje ich podatność na zerwanie więzadła krzyżowego przedniego.

Jest to niszczący uraz z długim okresem rekonwalescencji i powolnym powrotem do sportu. Dlatego przeprowadziliśmy badania, aby przekonać się dlaczego kobiety są bardziej podatne na te urazy i czy można im zapobiegać, wyjaśnia uczona.

Wcześniejsze badania pokazały także, że treningi mięśniowo-neurologiczne, które skupiają się na poprawie stabilności kolan w trakcie skoków, lądowania czy piwotowania, mogą znacząco zmniejszyć proporcje przypadków zerwania więzadła krzyżowego przedniego u kobiet i dziewcząt.

Unikatowe cechy anatomiczne u kobiet-sportowców, takie jak większy kąt mięśnia czworogłowego (ang. Q angle, kąt, gdzie kość udowa styka się z piszczelową) może spowodować większe przyciąganie mięśni kolana w czasie aktywności fizycznej i przyczyniać się do większej ilości urazów ACL u kobiet.

Kobiety-sportowcy już w wieku nastoletnim powinny uczyć się właściwych dla nich technik treningowych, mówi dr Sutton. A to oznacza nauczenie się właściwych sposób lądowania po skoku, zwiększanie masy mięśniowej, która może chronić przed zerwaniem więzadła, a także pracę nad reakcjami ciała na zmianę kierunku i zmianę prędkości.