Gigantyzm

Istnieją dwie odmiany choroby - występująca u dzieci i u dorosłych. Gigantyzm jest stanem nadczynności przedniego płata przysadki i wzmożonego wydzielania hormonu wzrostu, doprowadzającego do tzw. wzrostu olbrzymiego.

W przeciwieństwie do akromegalii rozwija się wtedy, gdy nadczynność wystąpi przed okresem pokwitania, a więc w wieku młodocianym, tj. przed okresem zrastania się nasad kości i skostnieniem chrząstek wzrostowych. Jeżeli wzmożone wydzielanie hormonu wzrostu, które w okresie rozwoju organizmu powodowało jego wzrost olbrzymi, zwany gigantyzmem, ustanie po okresie pokwitania, to wzrost olbrzymi nie będzie łączył się z cechami akromegalii. Jeśli będzie trwał nadal, to do wzrostu olbrzymiego dołączyć się może akromegalia.

Zobacz również:

Przyczyny

Rozrost tkanki przedniego płata przysadki (gruczolak lub przerost komórek kwasochłonnych) prowadzi do znacznie zwiększonej produkcji hormonu wzrostu. Nadmiar tego hormonu u dzieci wywiera wpływ na wszystkie narządy. Dochodzi do proporcjonalnego zwiększenia wzrostu. Taki przebieg jest niemożliwy u osób dorosłych. Wzrost pozostaje niezmieniony. Dochodzi jedynie do powiększenia i pogrubienia kości, chrząstek i tkanki łącznej. Powiększyć się może każdy narząd wewnętrzny.

Ryzyko zachorowania

Częstość występowania obu omawianych schorzeń jest podobna. Dorośli chorują najczęściej między trzydziestym a czterdziestym rokiem życia.