Karłowatość przysadkowa

Karłowatość przysadkowa, czyli nieomal całkowita niewydolność przedniego płata przysadki albo ośrodków podwzgórzowych. Może być wywołana niedorozwojem wrodzonym gruczołów lub urazem we wczesnym okresie życia, czego skutkiem jest niedobór hormonu wzrostu oraz niedobór innych hormonów wydzielanych przez przedni płat przysadki.

Karłowatość objawia się między innymi zahamowaniem wzrostu, które jest tym większe, im wcześniej zaczęła się choroba, a także wyglądem starczym i niedorozwojem płciowym. Upośledzenie wzrostu można zaobserwować u dzieci normalnie się rozwijających już około 2-3 roku życia, natomiast budowa ciała pozostaje prawidłowa. Dziecko dotknięte karłowatością rośnie maksymalnie 3cm rocznie, a w okresie dojrzewania różnica między chorym a rówieśnikami może wynosić nawet 30cm. Proporcje ciała zostają zachowane odpowiednio do wieku, w którym zaczęło się zatrzymanie wzrostu. Inne objawy choroby to: dłonie małe i krótkie, zaokrąglone policzki, nos krótki, tkanka tłuszczowa gromadząca się na nadbrzuszu, u chłopców nie rozwija się prącie i jądra, u dziewcząt nie występuje miesiączka, gruczoły piersiowe się nie rozwijają i nie dochodzi do pojawienia się owłosienia łonowego. Natomiast rozwój psychiczny chorego przebiega prawidłowo, co sprawia, że jest on człowiekiem dorosłym o dziecięcych proporcjach ciała. Stopnie i rozległości zmian w karłowatości decydują o różnorodności obrazów tej choroby. Dorosły z karłowatością często jest dotknięty osteoporozą.

Zobacz również:

Karłowatość przysadkowa różni się od karłowatości spowodowanych niewydolnością innych gruczołów dokrewnych, np. od karłowatości tarczycowej spowodowanej brakiem hormonu wydzielanego przez gruczoł tarczowy - karłowatość tarczycowa charakteryzuje się dużym upośledzeniem umysłowym.

Rozpoznanie

Ustalenie poprawnej diagnozy wymaga licznych specjalistycznych testów i badań: hipoglikemia poinsulinowa, poziom gonadotropin we krwi i w moczu, badanie RTG układu kostnego.

Leczenie

Hormonalne, polegające na podawaniu sterydów anabolicznych, może być prowadzone tylko i wyłącznie w specjalistycznych klinikach. Ludzki hormon wzrostu może pobudzić wzrost w pierwszym roku leczenia, natomiast leczenie w następnych latach może odnieść znacznie mniejszy skutek. U mężczyzn stosuje się testosteron.