Niedoczynność gruczołów przytarczycznych
Niedoczynność gruczołów przytarczycznych jest stanem chorobowym, którego objawy kliniczne są warunkowane niedoborem hormonu tych gruczołów. Skutkiem niedoboru parathormonu jest małe stężenie wapnia, a zwiększone fosforu w osoczu krwi i w konsekwencji tego obraz kliniczny tężyczki. Zmiany biochemiczne sprzyjają wzmożeniu pobudliwości nerwowo-mięśniowej. Jednocześnie obserwuje się - w przeciwieństwie do nadczynności -wzmożone odkładanie wapnia w kościach i w tkankach miękkich (np. w jądrach podstawy mózgu).
Objawy:
Wszystkie objawy napadu tężyczki podobne do występujących u osób zbyt szybko i głęboko oddychających (hiperwentylacja):
- mrowienie rąk, stóp i twarzy,
- typowe skurcze palców raki stóp (tzw. Objaw Trousseau),
- napadowa duszność spowodowana skurczem gtośni lub/i mięśni oddechowych,
- spastyczne (kurczowe) bóle brzucha i biegunka,
Zobacz również:
Rozpoznanie:
Ustala się na podstawie stwierdzonych objawów oraz typowych zmian biochemicznych w organizmie, tj. zmniejszenia stężenia wapnia, zwiększenia stężenia fosforu w surowicy krwi i w moczu lub wprost zmniejszenia ilości parathormonu w surowicy krwi.
Leczenie:
Szpitalne, specjalistyczne, dostosowane do stopnia nasilenia objawów i stwierdzanych zmian biochemicznych .Leczenie polega na farmakologicznym łagodzeniu różnorakich objawów choroby oraz na zapobiegającym atakom tężyczkowym stosowaniu odpowiednich dawek preparatów wapnia i witaminy D, regulującej jego gospodarkę w organizmie. Wyniki leczenia zależą od jego poprawności i systematyczności. Wskazane zwiększone podawanie mleka jako źródła wapnia.
Ryzyko zachorowania:
Wzrasta w każdym przypadku operacji tarczycy.
Możliwe następstwa i powikłania:
- zaćma, katarakta
- sucha, spękana skóra, zniekształcenie paznokci rąk. U dzieci:
- wady w budowie szkliwa zębów,
- zahamowanie (zwolnienie) rozwoju psychicznego i fizycznego.
Każdy napad tężyczki wymaga natychmiastowej interwencji lekarskiej. Kurcze mięśni oddechowych stanowią bezpośrednie zagrożenie życia!
