Otoskleroza
Otoskleroza jest chorobą o nieustalonym podłożu. Wiadomo, że choroba ta częściej dotyczy kobiet, występuje rodzinnie (ale nie jest to regułą), rozwija się u kobiet często w okresach zmian hormonalnych np. w trakcie ciąży. Otoskleroza młodzieńcza rozwija się nawet u kilkuletnich dzieci i jest znacznie trudniejsza do leczenia.
Otoskleroza objawia się postępującym niedosłuchem i uporczywymi szumami usznymi. Niedosłuch jest najczęściej obustronny, ale niesymetryczny. Choroba ma przebieg wieloletni może doprowadzić do głębokiego niedosłuchu lub głuchoty (Szyfter 2000). Szumy uszne występują u około 80% chorych (Glasgold i Altmann1966). W badaniu otoskopowym najczęściej obserwuje się skąpe ilości woskowiny i ścienioną skórę przewodu słuchowego zewnętrznego. Błona bębenkowa ma budowę prawidłowa. Przy wnikliwym badaniu u części pacjentów można przez nią dostrzec przeświecający różowo zabarwiony wzgórek (tzw. objaw Schwartzego) (Häusler 2000, Szyfter 2000). Próby stroikowe najczęściej potwierdzają niedosłuch o charakterze przewodzeniowym. Próba Gellégo, wykonywana w celu określenia ruchomości strzemiączka w okienku owalnym, potwierdza patologię. Audiometria tonalna wykazuje niedosłuch typu przewodzeniowego u około 80%, niedosłuch mieszany u około 15%, a odbiorczy u 5% chorych (Szyfter 2000). W początkowych fazach choroby obserwuje się krzywe progowe na poziomie ok. 40 dB, wznoszące się w częstotliwościach wysokich, z zachowaną rezerwą ślimakową (Häusler 2000, Szyfter 2000). Charakterystyczny dla otosklerozy jest tzw. załamek Carharta, tj. obniżenie progu słuchu o około 10–20 dB w częstotliwości 2 kHz. W miarę postępu choroby i uszkodzenia ucha wewnętrznego krzywe progowe układają się poziomo lub opadają w częstotliwościach wysokich. Towarzyszy temu zmniejszenie rezerwy ślimakowej i pogorszenie przewodnictwa kostnego (PK) (Donaldson i Snyder 1993, Szyfter 2000). Audiometria mowy charakteryzuje się prawidłowym stopniem dyskryminacji (discrimination score) w niedosłuchu przewodzeniowym. W niedosłuchu mieszanym lub czuciowo-nerwowym w otosklerozie wskaźnik ten jest zwykle lepszy niż w podobnym niedosłuchu, występującym z innego powodu (Donaldson i Snyder 1993). Audiometria impedancyjna wykazuje prawidłowy tympanogram i brak lub patologiczny odruch z mięśnia strzemiączkowego. Charakterystyczny zapis odruchu z mięśnia strzemiączkowego, tzw. objaw właczenia-wyłaczenia (on- off syndrome) występuje we wczesnym stadium choroby (Donaldson i Snyder 1993, Szyfter 2000).
Zobacz również:
Komentarze do: Otoskleroza