Lęk przed małymi pomieszczeniami
Klaustrofobia zaliczana jest do jednej z fobii specyficznych. Charakteryzuje się nieuzasadnionym lękiem przed przebywaniem w małych i ciasnych pomieszczeniach. Jest ona przeciwieństwem agorafobii, czyli lęku przed otwartymi przestrzeniami.
Inne nazwy choroby: Klaustrofobia;
Istnieje wiele teorii starających się wytłumaczyć pochodzenie klaustrofobii. U niektórych osób może ona powstać po jakimś wypadku, np. po utknięciu w ciasnym pomieszczeniu przez dłuższy okres bez możliwości jakiegokolwiek wyjścia. Niektórzy naukowcy twierdzą, że klaustrofobia występuje u każdego człowieka, niestety u części jest ona znacznie bardziej nasilona. Istnieje także teoria, która twierdzi, że fobia ta jest pozostałością po porodzie – im dłuższy poród tym większe prawdopodobieństwo powstania choroby. Czasami określa się ten proces jako „traumę narodzin”.
Zobacz również:
Klaustrofobia może także wynikać z zaburzeń w percepcji własnej przestrzeni osobistej. Klaustrofobicy definiują swoją przestrzeń osobistą zbyt szeroko i jeżeli ktoś wtargnie w ich sferę osobistą, reagują lękiem lub przeżywają znaczny dyskomfort.
Klaustrofobia objawia się bardzo podobnie do innych fobii. W momencie zamknięcia w ciasnym pomieszczeniu chory doświadcza ataku paniki. Charakteryzuje się on niepokojem, lękiem, zimnym potem, drżeniem kończyn, szybkim i płytkim oddechem, przyspieszoną akcją serca, wzrostem napięcia mięśniowego oraz hiperwentylacją.
Niestety nie istnieje żadne skuteczne lekarstwo. Klaustrofobia jako zaburzenie lękowe leczone jest za pomocą terapii psychologicznej.
Komentarze do: Klaustrofobia