Upośledzenie umysłowe
Pojęcie „upośledzenie umysłowe” jest bardzo szerokie i składa się z wielu komponentów. Bardzo trudno jest ustalić jedną definicję. Może być to zaburzenie na podłożu emocjonalnym, zaburzenie zachowania, funkcji motorycznych, poznawczych lub motywacji. Również stan upośledzenia jest różny. W części przypadków chory wymaga stałej opieki, a w innej sytuacji potrafi doskonale sam radzić sobie w życiu.
Rodzaje upośledzenia można podzielić na: stopień jego zaawansowania oraz na rodzaj zachorowania. Niektóre choroby są wrodzone lub rozwijają się już w pierwszym stadium istnienia czyli w życiu płodowym, może być to np.: zespół Downa. Inne rodzaje upośledzenia mogą być wynikiem stylu życia, wychowania czy rodzaju wykonywanej pracy. Za inne przyczyny tej choroby umysłowej uważa się zakażenia, zaburzenia przemiany materii lub na przykład schorzenia mózgu. Upośledzenie umysłowe również odbija się na funkcjach sprawnościowych. Choroba spowodowana jest niedostateczną sprawnością intelektualnej tkanki mózgowej.
Objawy upośledzenia
Upośledzenie umysłowe w stopniu umiarkowanym – w tym rodzaju upośledzenia, chory jest w stanie osiągnąć poziom edukacyjny na poziomie co najmniej szóstoklasisty. Wymaga on regularnej kontroli i wsparcia bliskich, ale jest w stanie samodzielnie znaleźć pracę i wywiązywać się z nałożonych obowiązków. Osoby chore posiadają również dość dobrze rozwinięte umiejętności matematyczne, takie jak mnożenie czy dzielenie, jak również manualne. W bardziej zaawansowanym stadium choroby, wiele osób również zdolna jest wykonywać proste i niewykwalifikowane rodzaje prac. Jednak w tym przypadku potrzebny jest stały nadzór i opieka. Takie osoby zatrzymują się na poziomie 6-9 latka. W prosty sposób zdolne są komunikować się z otoczeniem.
Zobacz również:
Upośledzenie umysłowe w stopniu znacznym – w ogromnym stopniu towarzyszy jej również niesprawność fizyczna. Chorzy rozwijają się umysłowo maksymalnie do 3 roku życia. Wymagają stałej kontroli i opieki, nie potrafią samodzielnie poradzić sobie z większością obowiązków. Mogą jednak posiąść podstawowe i indywidualne umiejętności z zakresu elementarnego, czyli szkolnego. Jeśli chodzi o umiejętności intelektualne i sposób myślenia, to są w stanie obliczać podstawowe funkcje matematyczne, takie jak na przykład dodawanie i za pomocą wzroku odróżniać poszczególne obiekty np.: figur geometrycznych. W ostatecznym i najgorszym stadium upośledzenia, czyli w rodzaj głębokim, chorzy upośledzeni są również w dużym stopniu fizycznie. Występuję wszelkie ograniczenia z zakresu komunikowania się czy samoobsługi. Nie są zdolne również do indywidualnego funkcjonowania.
Upośledzone w stopniu lekkim
Dziecko, które upośledzone jest w stopniu lekkim potrafi w miarę swoich możliwości rozwijać się. Oczywiście, jest to inny proces jak u zdrowego dziecka, ale potrafi zdobywać nowe doświadczenia i umiejętności. Najważniejszy jest ruch, to on napędza dziecko do poznawania nowych doznań. Dziecko również w procesie umysłowym potrafi naprawdę wiele. Sposób myślenia dzieli się na konkretno – wyobrażeniowy. Potrafi segregować, obliczać czyli dodawać lub mnożyć. Dużym problemem może być uwaga i skupienie dziecka. Jest to rodzaj mimowolnej uwagi, która nie do końca jest kontrolowana, dlatego trudno jest zebrać i odpowiednio zinterpretować obszerne informacje. Efektem tego może być również problem w odpowiednim wydawaniu sądów przez dziecko. Należy zachować spokój, ponieważ wiele dzieci działa impulsywnie.
Funkcjonowanie w społeczeństwie
Odpowiednie funkcjonowanie w społeczeństwie zależy od stopnia choroby oraz rozwoju upośledzonego umysłowo człowieka. W większości przypadków ludzie nie stwarzają zagrożenia ani nie są niebezpieczni. Znajdują pracę, kończą specjalne szkoły, a w niektórych przypadkach nawet szkoły średnie. Znajdują zajęcie, które dodatkowo pozwala odnaleźć im się w społeczeństwie. W kontaktach między ludzkich, relacje zawsze będą wyglądały nieco inaczej, ale nie powinny sprawiać problemów, ani żadnych kłopotów w komunikowaniu się. Odpowiednie lekcje, pomoc w rozwoju ze strony opiekunów mogą zredukować do minimum problemy z otoczeniem. W wielu sytuacjach organizowane są specjalne wycieczki, podróże przeznaczone właśnie dla takich osób, które również w ogromnym stopniu pomagają chorym poprawić swoje relacje z otoczeniem.
Autor: Damian Nowaczek
Komentarze do: Upośledzenie umysłowe