Zawał serca

Istotą zawału serca jest całkowite zamknięcie naczynia w sercu, czego nastepstwem jest zupełne przerwanie dopływu krwi, a tym samym dostarczenie tlenu do pewnego obszaru mięśnia sercowego. W konsekwencji tego niedotlenienia rozwija sie martwica tej jego części, do której został przerwany dopływ krwi i tlenu.

Inne nazwy choroby: Zawał mięśnia sercowego; Infarctus myocardii;

Objawy:

Zawałowi najczęściej towarzyszą bóle wieńcowe o takim samym charakterze i lokalizacji jak w przypadku choroby wieńcowej. Mają one jednak dużo większe nasilenie, trwają dłużej niż 20-30 minut i z reguły słabo reagują na leki przeciwdławicowe. Dolegliwości mogą wystąpić bez uchwytnej przyczyny wywołującej.

Bólom towarzyszy czesto:

złe samopoczucie,
nudności,
wymioty,
pocenie się,
zasłabnięcie.

Przerwanie przepływu krwi może być następstwem:

długotrwałego silnego skurczu naczynia pod wpływem silnych stresów emocjonalnych,
zatoru w wyniku naniesienie tzw. materiału zatorowego z pradem krwi,
wytworzenia się w danym miejscu skrzepu, zazwyczaj na podłożu rozwinietych wcześniej zmian miażdżycowych.
Zobacz również:

Leczenie zawału serca

Największe zagrożenie dla życia to okres, w którym pacjent jeszcze nie przybył do szpitala. W ciągu pierwszych 2 godzin od początku bólu zawałowego występuje około 50% wszystkich zgonów zawałowych. Większość chorych umiera z powodu migotania komór. Można by tych ludzi uratować, gdyby w momencie wystąpienia tej arytmii znajdowali się w szpitalu, czy choćby w karetce reanimacyjnej. Niezmiernie ważne jest, by nie zwlekać z wezwaniem pogotowia, gdy ból wieńcowy nie mija po 2-3 tabletkach nitrogliceryny. Ból trwający dłużej niż 20 minut nasuwa podejrzenie, iż jest objawem zawału.

Rehabilitacja pozawałowa jest ważnym elementem terapii chorego. Dobrze jest, jeżeli może być potem kontynuowana przez kilka tygodni w warunkach ambulatoryjnych lub sanatorium.

Powrót pacjenta do pracy zależy od tego, w jaki stopniu zawał serca uszkodził lewą komorę. Większość chorych podejmuje pracę zawodową w ciągu 3 miesięcy. Powinni być objęci ambulatoryjną opieką kardiologiczną, zapewniającą im tzw. prewencję wtórną, czyli leczenie zapobiegające ponownemu zawałowi serca.