Łysienie
Wypadanie włosów o charakterze rozlanym albo ogniskowym nie zawsze wiąże się z procesem zapalnym skóry lub bliznowaceniem, Wypadanie włosów typu męskiego jest częstsze u mężczyzn (u rasy białej dochodzi do 100%), ale zdarza się również u kobiet, - mężczyzn łysienie obejmuje kąty skroniowo-czołowe i szczyt głowy u kobiet zajmuje większą powierzchnię owłosionej skóry głowy. Nasilenie i szybkość wypadania włosów zależy od nie znanych czynników genetycznych i hormonalnych.
Inne nazwy choroby: Wypadanie włosów;
Łysienie bliznowaciejące może być spowodowane zapalną chorobą skóry, np. liszajem płaskim toczniem rumieniowatym: tarczkowatym i twardziną skóry albo urazem, oparzeniem, czy napromieniowaniem.
Nasilone wypadanie włosów po zakończeniu ciąży, ciężkiej choroby przebiegającej z gorączką albo operacji nosi nazwę telogenowego. Leki cytotoksyczne, takie jak cykiofosfamid, powodują łysienie anagenowe. Przyczyną utraty włosów może być również anemia z niedoboru żelaza, niedoczynność albo nadczynność tarczyc rumieniowaty układowy oraz stosowanie leków (heparyny pochodnych witaminy A oraz doustnych środków antykoncepcyjch.
Zobacz również:
Łysienie poporodowe.
Ten typ łysienia nie wymaga leczenia, gdyż następuje spontaniczne wyrównanie proporcji i odrost włosów. W różnicowaniu należy jednak uwzględnić inne łysienie, zwłaszcza jeśli poród był szczególnie stresujący.
Łysienie typu męskiego u kobiet
Występuje u kobiet na skutek zwiększonego wytwarzania hormonów męskich, przyjmowania leków o działaniu wywołującym powstawanie cech męskich lub nadmiernej reakcji mieszków włosowych na te hormony. Zaczyna się między 20 a 40 rokiem życia, włosy ulegają ścieńczeniu i przerzedzeniu na ciemieniu. Przerzedzenie może być znaczne, ale całkowite wyłysienie na ciemieniu jest rzadkością.
Łysienie po chorobach zakaźnych, zatruciach, lekach
Upośledzenie ogólnego stanu zdrowia może spowodować przejściowe rozlane wypadanie włosów na głowie. Tak się zdarza po tyfusie, szkarlatynie, grypie czy kile. Zatrucie talem powoduje przejściowe wypadnięcie włosów na całym ciele. Z leków zmiany takie mogą powodować cytostatyki, witamina A i jej pochodne, heparyna i heparynoidy. Wiele chronicznych chorób skóry może przebiegać z czasowym lub trwałym wyłysieniem.
Wyłysienie z ucisku lub pociągania
Długotrwały ucisk nawet nieznaczny (np. przez kornet u zakonnic lub opatrunek uciskowy) może spowodować zanik mieszków włosowych, a w konsekwencji łysienie. Podobny skutek wywiera silne naprężenie włosów, np. przy fryzurze typu „koński ogon" - łysienie zaznacza się wówczas w okolicach czoła, skroni i potylicy.
Trichotilomania
Są to ograniczone ubytki w owłosieniu głowy spowodowane nieświadomym nawykiem pociągania pasma włosów np. w trakcie nauki, oglądania telewizji itp.
