Dna moczanowa

Dna jest wynikiem zaburzeń przemiany materii prowadzących do nadmiaru kwasu moczowego w organizmie. Obecnie uważa się, ze w rozwoju dny moczanowej współdziała zwiekszone stężenia kwasu moczowego w surowicy krwi, skłonnośc tkanek okołostawowych do reagowanie odczynem zapalnym na odkładanie się w nich złogów kwasu moczowego (w postaci guzków dnawych lub artretycznych). Złogi te wywołują odczyn zapalny, powodują niszczenie chrząstek powierzchni stawowych. Jest to tak zwane dnawe zapalenie stawów, które spotyka się częściej u meżczyzn niż kobiet, przy jednoczesnym obserwowaniu pewnej predyspozycji dziedzicznej do jej wystąpienia .

W przebiegu dny można wyróżnić następujące fazy:

• fazę bezobjawową,
• fazę ostrych napadów dny,
• fazę między napadami,
• dna przewlekła z destrukcyjnymi, nieodwracalnymi zmianami w stawach i nerkach.

W fazie bezobjawowej stwierdza się jedynie podwyższony poziom kwasu moczowego w krwi. Faza ostrych napadów dny spowodowana jest ostrym dnawym zapaleniem stawów, które często wyzwalane jest przez stresy fizyczne, psychiczne, spożywanie pokarmów zawierających dużo puryn oraz alkohol.

Pierwszym objawem choroby jest nagły, ostry ból pojawiający się najczęściej w nocy, stopniowo nasilający się o charakterze rozdzierającym, któremu towarzyszy wzrost temperatury ciała, obrzęk, nadmierne ocieplenie, zaczerwienienie i nadmierna wrażliwość w okolicy chorego stawu.

Przewlekłe dnawe zapalenie stawów powstaje w wyniku braku profilaktyki i leczenia i charakteryzuje się nieodwracalną deformacją stawów z obecnością nadżerek stawów, któremu towarzyszy ograniczenie zakresu ruchów wielu stawów.