Dysplazja stawów biodrowych
Jest częstym zaburzeniem rozwoju panewki stawu biodrowego, stwierdzanym u noworodków już na oddziale noworodkowym. Diagnozę stawia się na podstawie badania lekarskiego lub badania ultrasonograficznego (USG), lub też rentgenowskiego. Dużego stopnia niewykształcenie stawu biodrowego może prowadzić do jego zwichnięcia.
Wczesne rozpoznanie dysplazji jest najważniejsze dla dalszego leczenia oraz rokowania. Każdy noworodek (dziecko do 1 miesiąca życia) powinien zostać zbadany przez doświadczonego ortopedę, który badając może wcześnie wykryć objawy wskazujące na niedorozwój stawów. W badaniu klinicznym oceniamy stopień odwiedzenia stawów biodrowych oraz ich stabilność (objaw Barlowa i Ortolani'ego).Sprawdza się czy dziecko symetrycznie i równomiernie odwodzi na boki obie nóżki i czy przy ruchach głowa kości udowej nie wyskakuje ze stawu. Jeśli słychać wtedy wyraźny "klik", oznacza to, że staw jest niestabilny. Bada się też, czy fałdy pod pośladkami są symetryczne i czy oba uda mają jednakową długość. Niesymetryczność fałdów nie świadczy jeszcze o dysplazji, natomiast nierówna długość ud to już objaw niepokojący, który może wskazywać na jej występowanie.
Leczenie. Należy je rozpoczynać wcześnie i przede wszystkim wykonywać systematycznie. Jeśli stopień niedorozwoju jest niewielki, to wyleczenie uzyskuje się po paru miesiącach, a przy bardziej zaawansowanej chorobie trzeba zakładać poduszkę Frejki i stosować ją pod kontrolą lekarza ortopedy.
Komentarze do: Dysplazja stawów biodrowych