Dysplazja stawu biodrowego
Dysplazja stawu biodrowego jest wrodzonym, źle ukształtowanym biodrem. Ten defekt jest jednym z najczęściej spotykanych defektów wrodzonych wśród ludzi rasy białej. Częściej dotyczy płci żeńskiej, zazwyczaj występuje w rodzinie. Może występować z innymi wadami wrodzonymi. Są dwie postaci dysplazji stawu biodrowego: dysplazja czysta, objawiająca się tylko wadliwym ukształtowaniem biodra, tzn. dziecko rodzi się z wadą, bez przemieszczenia biodra; oraz tzw. wrodzone zwichnięcie stawu biodrowego, czyli dysplazja z przemieszczeniem głowy kości udowej poza panewkę. Wczesne wykrycie wady i podjęcie leczenia daje możliwość pełnego jego wyleczenia.
Rozpoznanie dysplazji jest łatwe, wystarczy tylko sprawdzić dwa objawy w biodrze noworodka: przeskakiwania i ograniczenia odwodzenia. Można też zrobić ultrasonografię stawów biodrowych, która pozwala wcześnie rozpoznać ich niedorozwój oraz kontrolować skuteczność leczenia.
Zobacz również:
Leczenie jest bardzo łatwe. Polega na powolnym i stopniowym pokonywaniu oporu skróconych mięśni, które powodują ograniczenie odwiedzenia, aż do uzyskania pełnego odwiedzenia i umieszczeniu głowy kości udowej na dnie panewki. W leczeniu stosuje się różne pomoce np. szynę Koszli, uprząż Pawlika oraz poduszkę Frejki. Nie leczona dysplazja nie wpływa na ograniczenie aktywności dziecka rozwijającego się normalnie, dlatego łatwo ją przeoczyć. Dysplazję łatwiej stwierdzić, gdy dołączy się do niej podwichnięcie lub zwichnięcie głowy kości udowej. Te wady występują ze skróceniem nogi i utykaniem podczas chodzenia i wymagają leczenia operacyjnego.
Dysplazja zaniedbana lub przeoczona może dokuczać w okresie pokwitania. Objawia się zmęczeniem, bólami kolana i biodra - u kobiet często po urodzeniu pierwszego dziecka. Jest to skutkiem powstających zwyrodnień biodra na tle przetrwałej, nie leczonej dysplazji.
Komentarze do: Dysplazja stawu biodrowego