Guz Ewinga
Mięsak Ewinga to złośliwy guz dotyczący młodych ludzi, przed 25 rokiem życia. Pierwszy raz opisany przez amerykańskiego patologa Jamesa Ewinga w 1921 roku. Mówimy też o „rodzinie guzów Ewinga”, która obejmuje, oprócz guza Ewinga kości, inne nowotwory. Guz Ewinga powstaje głównie w kości udowej, czasem w kości piszczelowej - lokalizuje się zazwyczaj w kościach długich, czasem też w kości ramiennej, kości miednicy i kręgosłupa.
Jest drugim najbardziej złośliwym i najczęściej występującym nowotworem kości u dzieci - około 6% wszystkich pierwotnych złośliwych nowotworów kości. Częściej dotyczy mężczyzn oraz rasy białej. Rzadko występuje u rasy czarnej oraz żółtej. Bardzo rzadko pojawia się u osób które skończyły 30 lat, ale istnieją przypadki guza Ewinga u ludzi 70-letnich. Objawia się przede wszystkim bólem, początkowo dając o sobie znać okresowo, później ból jest już nieprzerwany. Ból promieniuje do kończyn, szczególnie wtedy, kiedy guz powstał w okolicach miednicy. Czasem może pojawić się opuchlizna w miejscu gdzie rozwija się guz. Jeśli guz powstał w obrębie kręgosłupa, mogą pojawić się objawy ucisku na kanał rdzenia kręgowego. Niekiedy pierwszym objawem guza Ewinga jest patologiczne złamanie kości. Szacuje się, że 66% chorych przeżywa 3 lata od momentu rozpoznania i zlokalizowania guza, 43% chorych przeżywa 3 lata od momentu rozpoznania i zlokalizowania guza z przerzutami do płuc, 29% chorych przeżywa 3 lata od momentu rozpoznania i zlokalizowania guza z wieloma przerzutami odległymi.
Leczenie: radioterapia, chemioterapia. Operacyjne usunięcie guza, chemioterapia (winkrystyna, aktynomycyna D, cyklofosfamid).
