Guz olbrzymiokomórkowy

Bardzo częsty guz kości - około 5% pierwotnych guzów; jest to śródszpikowy guz, który niszczy tkankę kości. Nazywany jest guzem olbrzymiokomórkowym ze względu na wielojądrzaste komórki olbrzymie, z których się składa. Guz olbrzymiokomórkowy zdarza się u ludzi między 20 a 40 rokiem życia. Nie tworzy się u dzieci przed osiągnięciem dojrzałości szkieletowej. Charakterystycznym objawem występowania guza olbrzymiokomórkowego kości są bóle i obrzęk; czasami mylone są z zapaleniem stawu, z powodu miejsc występowania guza. W przypadkach guzów nieoperacyjnych stosuje się radioterapię. Lokalizuje się zwykle w nasadach dalszych kości długich (udowa, promieniowa), szczególnie w obrębie stawu kolana, a także w nasadach bliższych piszczeli. Nie jest zbyt częsty w kościach płaskich. Wyróżniamy 3 postaci tego guza: postać łagodna śródkostna (nie wywołuje ścieńczania się warstwy korowej), postać aktywna, ok. 50% zachorowań (wywołująca ścieńczanie się i rozdęcie warstwy korowej), postać agresywna, ok. 25% zachorowań (z przebiciem warstwy korowej i naciekami na tkankę miękką).