Przyczyny złamania ręki

Kości mogą ulec złamaniu podczas każdego wypadku, szczególnie jeżeli masa kostna nie jest prawidłowa. W grupie podwyższonego ryzyka znajdują się dzieci, których kości są bardziej 'miękkie' - z tego powodu nie powinny one dźwigać zbyt ciężkich rzeczy.

U dzieci najczęściej mamy do czynienia ze złamaniem kości ramiennej w pobliżu stawu łokciowego. Zdarzają się również złamania palców i kości śródręcza, do których dochodzi na skutek przygniecenia ciężkimi przedmiotami, podczas bójki czy przy przytrzaśnięciu drzwiami. Kolejną grupą wiekową, która jest bardziej narażona na złamania są seniorzy - dzieje się tak ze względu na naturalny dla człowieka proces zanikania kości po 30 roku życia. U osób starszych najczęściej dochodzi do złamania bliższego końca kości ramiennej – dochodzi do niego często podczas upadku na wyciągniętą obronnie rękę. Czynnikiem, który zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia urazu kości jest osteoporoza, która sprawia, że nawet błahy uraz ręki może zakończyć się złamaniem. Odporniejsze na uszkodzenia są kości osób, które są aktywne fizycznie i nie cierpią na niedobory wapnia i fosforu.

Objawy złamania ręki

Rozpoznanie złamania ręki nie zawsze jest łatwe, ponieważ czasami zdarza się, że złamaną kończyną można jeszcze poruszać. Objawami, które wskazują na to, że kość została złamana, jest ból, deformacja, obrzmienie w miejscu urazu lub upośledzenie ruchów. Kość może również być ruchoma w miejscach, w których ruchomość nie powinna występować oraz ustawiona w nietypowej dla siebie pozycji. Przy złamaniu kości śródręcza i palców ręki oprócz bólu, występuje także zasinienie, a niekiedy zniekształcenie palca.

Jak zachować się przy podejrzeniu złamania kości?

Przy udzielaniu pierwszej pomocy osobie ze złamaną ręką należy przede wszystkim pamiętać o tym, aby unieruchomić kończynę, jeszcze przed poruszeniem rannego. Bardzo ważne jest, żeby nie poruszać ręką, nie próbować ułożyć jej w naturalnej pozycji, ale unieruchomić w tym położeniu w którym się znajduje. W tym celu należy  użyć szyn drucianych tzw. szyn Kramera, bądź użyć dowolnego materiału jak kij czy deseczka. W wyjątkowych sytuacjach należy przybandażować rękę do tułowia. Szyny powinny być wyścielone watą i starannie dobandażowane, a unieruchomienie powinno obejmować dwa sąsiadujące ze złamaniem stawy. Rękę można również podwiesić na temblaku stworzonym z chusty trójkątnej, bandaża lub ubrania osoby poszkodowanej. W przypadku złamań otwartych trzeba pamiętać o tym, by przed unieruchomieniem nałożyć na ranę jałowy opatrunek oraz o tym by unieruchomioną kończynę ułożyć nieco wyżej - zapobiegnie to powstawaniu obrzędów. Jeżeli występuje krwawienie, należy uciskać bezpośrednio ranę, stosując przy tym sterylny opatrunek lub kawałek czystego materiału, w wyjątkowych sytuacjach można uciskać za pomocą ręki. Przy złamaniu kości przedramienia oraz kości nadgarstka wymagane jest leczenie operacyjne.

Rodzaje złamań

Złamania dzielą się na otwarte i zamknięte. Ze złamaniami otwartymi mamy do czynienia kiedy skóra została rozerwana, a złamanie jest widoczne, w ich przypadku istnieje większe prawdopodobieństwo wystąpienia powikłań infekcyjnych. Złamania zamknięte natomiast charakteryzują się tym, że zostaje zachowana ciągłość skóry nad złamaniem. Dzieli się je ze względu na sposób ,w jaki pęka kość, mogą być one niezupełne, zupełnie, z przemieszczeniem bądź wieloodłamowe.

Złamania kości u dzieci

Kości dzieci są bardziej sprężyste niż kości dorosłych, mimo to tak samo ulegają one złamaniom. U dzieci przy końcach kości ramion znajdują się płytki wzrostowe, dzięki którym mogą się one wydłużać. Jeśli płytki zostaną uszkodzone, może to zaburzyć prawidłowy wzrost kości. Złamania w okolicy strefy wzrostowej są dosyć częste, jednakże mogą być leczone bez ingerencji chirurgicznej. Im dziecko jest młodsze tym szybciej goją się złamani.

Autor: Beata Bryk