Wrodzona stopa końsko - szpotawa

Jest drugą co do częstości występowania deformacją narządu ruchu. Wada ta jest łatwa do rozpoznania ze względu na charakterystyczny kształt stopy. Najczęściej wrodzona stopa końsko-szpotawa występuje jako wada izolowana i może dotyczyć obu stóp, niemniej jednak możliwe jest jej występowanie z jednoczesnym współistnieniem innych wad.

Dolegliwości

Bóle na skutek przeciążenia przodostopia.

Przyczyny

Stopa końska jest wrodzona albo może być następstwem zranienia lub porażenia, np. po udarze mózgowym. W stopie końskiej skróceniu ulega ścięgno Achillesa. Podczas ruchów mięśnie łydki są stale napięte.

Stopa końska występuje względnie często u osób obłożnie chorych, kiedy stopy są ułożone niewłaściwie. W łóżku stopa automatycznie przyjmuje ustawienie końskie. Im cięższa jest kołdra, tym większe niebezpieczeństwo wytworzenia się stopy końskiej. Usztywnienie powstaje bardzo szybko i jest trudno odwracalne.

Zobacz również:

Leczenie

Należy rozpoczynać zaraz po urodzeniu dziecka, stwarza to bowiem szansę na usunięcie wady. Powinno być prowadzone przez doświadczonego ortopedę, który dokonuje korekcji wady stopniowo, systematycznie i bez użycia siły. Każdorazowo uzyskanej korekcji towarzyszyć musi jej stabilizacja, aż do uzyskania pełnej korekcji. Utrzymywanie się jakiejkolwiek resztkowej wady powoduje nieunikniony nawrót zniekształcenia. Wynik leczenia można uznać za trwały, gdy kościec stopy po zakończeniu leczenia i w czasie wzrostu nie wykaże odchyleń, a mięśnie stopy utrzymają właściwą harmonię w pracy. Ostateczna ocena wyniku leczenia jest możliwa dopiero po zakończeniu wzrostu, jednak decydujące dla dalszego rokowania jest pierwsze 5-7 lat życia dziecka.

Zapobieganie

U osoby leżącej dłużej należy podeprzeć kołdrę tak, aby nie spoczywała na stopach. Stopy należy ustawić pod kątem prostym, podpierając je na przykład deską, pięty zaś powinny być skierowane do dołu. Przy konstruowaniu odpowiedniego podparcia stóp należy skorzystać z rad instruktora gimnastyki leczniczej.