Złamanie kości podudzia

Podudzie składa się z dwóch kości długich: piszczelowej i strzałkowej. Obie kości stykają się końcami. Przestrzeń między nimi jest wypełniona błoną międzykostną. Często łamiemy obydwie kości podudzia. Złamania te są wynikiem różnych urazów, bezpośrednich i pośrednich, np. uderzenie, przejechanie, wypadek na nartach. W złamaniach kości podudzia występują złamania otwarte, kiedy odłam kości przebija skórę.

Złamania w wyniku urazu bezpośredniego są poważniejsze w skutkach, gdyż dochodzi do uszkodzeń kości, skóry, mięśni oraz tkanki podskórnej.

Rozpoznanie: na podstawie wywiadu, badania klinicznego, punkcji stawowej, badania rentgenowskiego, badania MR, badania CT. Należy określić rodzaj złamania (otwarte, zamknięte, jednoodłamowe, wielodołamowe, z przesunięciem, bez przesunięcia), w celu wdrożenia odpowiedniego leczenia. Pod uwagę należy też wziąć rodzaj i stopień uszkodzenia wszystkich tkanek miękkich. Najczęściej spotykanymi złamaniami są złamania zgnieceniowe i zgnieceniowo-rozszczepienne kłykcia bocznego. Często towarzyszą im uszkodzenia więzadła pobocznego piszczelowego oraz łękotki bocznej. Chorego należy przewieźć do szpitala na leżąco.

Zobacz również:

Leczenie: polega na anatomicznym odtworzeniu powierzchni stawowej. Leczenie operacyjne polega na zespoleniu odłamów kości. Leczenie łękotek: operacyjne zszycie. Zalecane jest noszenie gipsu po operacji przez 6 tygodni, powrót do zdrowia i pełnej sprawności sprzed wypadku może wynosić średnio 3 miesiące. Rekonstrukcję uszkodzonych więzadeł krzyżowych przeprowadza się w późniejszym okresie.