Złamanie kręgosłupa

Rodzaje złamań kręgosłupa: złamanie kompresyjne przedniej i średniej kolumny kręgosłupa, złamanie kompresyjne z przemieszczeniem fragmentów kostnych do kanału kręgowego, złamanie fleksyjno-dystrakcyjne z destrukcją przedniej części trzonu, złamanie z przemieszczeniem kręgów z destrukcją przedniej, środkowej oraz tylnej kolumny kręgosłupa.

Ważne jest też udzielenie pierwszej pomocy. Należy osobie nieprzytomnej zapewnić prawidłowy oddech. Ofiara wypadku, jeśli jest przytomna, mówi o bólach kręgosłupa, zaburzeniach czucia i ruchomości. Należy więc obejrzeć bolące miejsca, ale nie zmieniać pozycji ciała chorego. W udzielaniu pomocy rannej ofierze wypadku należy także pamiętać, aby chorych nie wyciągać spod przygniatających ich przedmiotów, ale przedmioty te zdjąć z ofiar. Nie wolno też podnosić chorego trzymając go za głowę i biodra lub barki i biodra, ponieważ takie podnoszenie może przesunąć uszkodzone kręgi i w efekcie uszkodzić rdzeń kręgowy. Ofiarę należy przesunąć na twardą sztywną powierzchnię, np.nosze, a gdy nie mamy noszy, to na drzwi, na deskę, nie zmianiając pozycji jego ciała, najlepiej jeśli chorego przenosi kilka osób.

Zobacz również:

Uszkodzenie odcinka szyjnego kręgosłupa: na skutek uderzenia w głowę, upadku na głowę z wysokości, skoku do wody na głowę, itp. Badanie radiologiczne pozwala ustalić czy to złamanie czy zwichnięcie. Jeżeli pojawiają się zmiany neurologiczne, których nie da się wytłumaczyć na podstawie konwencjonalnych badań radiologicznych, należy zrobić badanie tomograficzne lub rezonans magnetyczny. Niepełny zespół porażenia poprzecznego (postępujący lub nie) i widoczny ucisk na rdzeń przez przemieszczone fragmenty kostne wymagają natychmiastowej interwencji chirurgicznej, najpóźniej w przeciągu 6 godzin. Operacji wymagają też uszkodzenia niestabilne bez objawów neurologicznych, a także znaczne przemieszczenia z pełnym zespołem całkowitego porażenia.

Uszkodzenie odcinka piersiowego czy odcinka lędźwiowego kręgosłupa mogą być spowodowane upadkiem na pośladki, upadkiem na plecy, upadkiem na wyprostowane nogi, a także gwałtownym silnym zgięciem. Uszkodzenia odcinka lędźwiowego, szczególnie poniżej drugiego kręgu, rzadko powodują zaburzenia neurologiczne. Cały czas należy zwracać uwagę oddech u chorego, zwłaszcza jeśli doszło do porażenia wszystkich kończyn. W takim przypadku chorzy nie mogą odkrztuszać ani kaszleć. Dlatego powinni być ułożeni na czas transportu głową w dół.