Hipererytrocytoza

Istotą czerwienicy prawdziwej, czyli hipererytrocytozy (nadkrwistości) pierwotnej, jest postępujący rozrost układu czerwonokrwinkowego szpiku kostnego, a więc zwiększenie liczby krwinek czerwonych, hemoglobiny oraz objętości krwi krążącej z wszelkimi tego faktu następstwami, tj. zwiększeniem oporów dla pracy serca, zazwyczaj podwyższeniem ciśnienia tętniczego i żylnego krwi oraz skłonnością do zakrzepów.

Inne nazwy choroby: Czerwienica prawdziwa; Nadkrwistość; Choroba Vaqueza;

Naturalną konsekwencją tych zmian, a niekiedy i skutkiem współistniejących zmian zakrzepowo-za-torowych w mniejszych lub większych naczyniach, jest:

przekrwienie spojówek,
zaczerwienienie, a często nawet zasinienie twarzy, warg i dalszych części ciała,
wrażenie szumu w uszach,
bóle i zawroty głowy,
nadciśnienie tętnicze,
zaburzenia widzenia,
duszność spoczynkowa lub zadyszka wysiłkowa,
dolegliwości bólowe typu wieńcowego,
zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego itp.
Zobacz również:

Czerwienica wtórna

Czerwienica może wystąpić w pewnym sensie fizjologicznie u osób przebywających przez dłuższy czas na dużych wysokościach (np. w górach Kaukazu, w Himalajach, w Andach), gdyż mamy wówczas do czynienia z ogólnoustrojowym niedotlenieniem na skutek zmniejszenia ciśnienia tlenu w powietrzu atmosferycznym.

Występuje także w przebiegu takich chorób, jak:

przewlekłe choroby płuc ograniczające wymianę gazową (a przede wszystkim pobieranie tlenu przez krwinki czerwone),
niektóre sinicze wrodzone wady serca,
niektóre nowotwory,
choroby nerek, które mogą pobudzać wytwarzanie krwinek czerwonych.