Rażenie piorunem

Rażeniu piorunem mogą ulec ludzie chowający się pod samotne i wysokie drzewa w czasie burzy, przebywający w pobliżu słupów wysokiego napięcia i telegraficznych, koło metalowych masztów, blisko dużych zbiorników wodnych. Zagrożenie życia u rażonych piorunem jest różny i w pierwszej kolejności należy pomóc tym, którzy nie oddychają.

Pierwsza pomoc: należy wykonywać sztuczne oddychanie metodą usta-usta i zewnętrzny masaż serca. W przypadku oparzeń, postępujemy według zasad obowiązujących przy oparzeniach. Należy wezwać natychmiast karetkę pogotowia, gdyż bezpośrednią przyczyną śmierci po porażeniu piorunem jest zatrzymanie krążenia. Dlatego rozpoczęcia sztucznego oddychania i masażu serca jest taki ważny. Podaczas porażenia piorunem przez bardzo krótką chwilę na ciało porażonego działa prąd stały o olbrzymim napięciu. Efektem tego działania jest defibrylacja, czyli zakończenie migotania komór serca. Skutkiem jest asystolia, czyli brak czynności elektrycznej serca. Rażenie piorunem powoduje głównie uszkodzenia układu nerwowego: mózgu, układu autonomicznego, nerwów obwodowych. Efektem tego mogą być długotrwałe porażenia ośrodka oddechowego i porażenia nerwów przeponowych oraz międzyżebrowych. Zaburzenia te prowadzą do przedłużonego bezdechu, a następnie do zatrzymania krążenia krwi. Po porażeniu piorunem możemy się też spotkać z zaburzeniami świadomości, różnymi zespołami neurologicznymi, zaburzeniami wzroku oraz licznymi obrażeniami (jako następstwa skurczy mięśni, kiedy to porażony piorunem może być rzucony na odległość kilku metrów). Możemy zaobserwować też skutki urazu ciśnieniowego. Podczas porażenia powstaje bardzo wysoka temperatura, wywołana przepływem prądu elektrycznego, ale oparzenia nie są zbyt częste, są powierzchowne i dotyczą ok. 30% rażonych. Oparzenia czasem przybierają wzorzyste kształty tzw. figury piorunowe, znamiona Lichtenberga, i nie są poważym problemem.

Zobacz również:

Figury piorunowe to pasma na skórze w kształcie drzewek, sine, czerwone lub brunatne, ustępujące pod naciskiem. Jedyne głębokie oparzenia jakie mogą się zdarzyć, powstają na skutek kontaktu z metalem i przypominają rany rąbane. Oprócz tego, rażeni piorunem mogą skarżyć się na różne dolegliwości, takie jak: nudności, bóle głowy i bóle mięśniowe oraz przeczulice. Oprócz tego obserwujemy spalenie włosów: na głowie, kończynach i wzgórku łonowym. Każda ofiara pioruna powinna zostać przebadana w szpitalu na oddziale ratunkowym. Objawy nie zagrażają wprawdzie życiu, ale mogą utrzymywać się długimi miesiącami.