Sinica

Sinica jest wyrazem niedostatecznego nasycenia tlenem krwi. Cechą charakterystyczną sinicy jest sinawe zabarwienie skóry, błon śluzowych i paznokci. Powstaje ono wtedy, gdy ilość nieutlenowanej hemoglobiny osiąga 5% lub więcej.

Bezwzględnym warunkiem jej ujawnienia się jest jednak odpowiednia bezwzględna zawartość we krwi hemoglobiny, której nadmiar sprzyja powstawaniu sinicy, a niedobór (np. w niedokrwistości) jej utajnieniu. Zazwyczaj jest ona następstwem niedostatecznego wiązania tlenu z hemoglobiną w płucach i wówczas mówimy o sinicy centralnej, lub też następuje w wyniku wzmożonego odtlenowania krwi w tkankach obwodowych (np. końce palców, płatki uszne, wargi) i wtedy mówimy o sinicy obwodowej. Przyczyną sinicy obwodowej jest zazwyczaj niewydolność krążenia (serca), zapaść krążeniowa lub zamknięcie albo nadmierny skurcz tętnic.

Zobacz również:

Niekiedy przyczyną sinicy mogą być zatrucia chemiczne blokujące zdolność hemoglobiny do łączenia się z tlenem.

Domowe postępowanie przedlekarskie

W celu złagodzenia objawów sinicy i równocześnie występującej duszności należy:

zapewnić maksymalnie świeże powietrze i dostępność tlenu,
ograniczyć wysiłek fizyczny,
zaprzestać palenia tytoniu w celu zlikwidowania przewlekłych nieżytów oskrzeli utrudniających znacznie wentylację płuc,
stosować preparaty rozszerzające oskrzela, a w razie nieistniejących nieżytów oskrzeli także i leki wykrztuśne,
dbać o regularne leków usprawniających pracę narządu krążenia w przypadkach przewlekłej niewydolności krążenia,
przestrzegać regularności kontroli lekarskiej w przypadkach chorób przewlekłych, aby w porę uchwycić potrzebę zmiany postępowania leczniczego lub zauważyć zaostrzanie się procesów przewlekłych.