Kamica szczawianowa

Polega na odkładaniu się w drogach moczowych kamieni szczawianowych. Chociaż nie udowodniono, aby dieta nisko szczawianowa zapobiegała kamicy szczawianowej, to jednak stwierdzono, że wydalanie szczawianów z moczem wzrasta po zjedzeniu pokarmów bogatych w te związki.

W leczeniu kamicy szczawianowej stosuje się dietę. Wyłącza sie produkty zawierające kwas szczawianowy. Ogranicza się też spożycie cukru i słodyczy, ponieważ nadmiar cukru sprzyja wytwarzaniu się kwasu szczawiowego.

Kwas szczawiowy w ustroju pochodzi ze źródeł pokarmowych bądź stanowi końcowy produkt przemiany glicyny. Jedynie w jelicie może on ulegać dalszej przemianie pod wpływem bakterii. Kwas szczawiowy w moczu może pochodzić z trzech źródeł: z przemiany kwasu glioksalowego, z przemiany kwasu askorbinowego i z przewodu pokarmowego.

Zobacz również:

Z jadłospisu należy wykluczyć: szczaw, rabarbar, rośliny strączkowe, szpinak, pieprz, rzepę, czekoladę, kakao, mocną herbatę. Ogranicza się spożywanie: marchwi, buraków, ziemniaków, grochu. Również nadmierna ilość cukru w pożywieniu nawet u zdrowej osoby może doprowadzić do wytworzenia się kwasu szczawiowego w ustroju. Z tego względu zaleca się zmniejszenie zużycia cukru i słodyczy, zwiększa się natomiast ilość podanych płynów. Wskazane jest także zwiększenie w jadłospisie pokarmów zakwaszających mocz (takich jak: mięso, ryby, wędliny, jajka, pieczywo).