Mózgowe porażenie dziecięce

Mózgowe porażenie dziecięce to etiologiczny zespół objawów chorobowych. Pojęcie MPD obejmuje powstałe w czasie ciąży, porodu lub okresie okołoporodowym niepostępujące zaburzenie rozwijającego się ośrodkowego układu nerwowego, a zwłaszcza ośrodkowego neuronu ruchowego. Choroba ta dotyka około dwojga dzieci na 1000 urodzonych, oznacza trwałe lecz niepostępujące uszkodzenie mózgu, które powoduje różnorodne zaburzenia. Do uszkodzenia tego może dojść w czasie ciąży, podczas porodu lub nawet po tym okresie.

Postacie mózgowego porażenia dziecięcego

Mózgowe porażenie dziecięce nie zawsze można rozpoznać tuż po urodzeniu. Wszystko zależy jednak od rodzaju i stopnia choroby.

1. Porażenie obustronne – zazwyczaj porażone zostają tylko dolne kończyny. Bardzo często ręce pozostają sprawne, chodź w takich przypadkach jak np.: szybkie pisanie, mogą pojawić się problemy.
2. Porażanie całego ciała – w takim przypadku porażone zostają kończyny górne i dolne. Dziecko może mieć problemy nawet z odpowiednim poruszaniem główką. Często występują również problemy z przyjmowaniem pokarmu, a nawet z poprawną mową.
3. Porażenie połowicze: dotyczy tylko jednej strony ciała (prawej lub lewej).
4. Postać móżdżkowa: polega ona na występowaniu drżenia podczas próby wykonania jakiegoś ruchu.
5. Postać pozapiramidowa - objawia się ona niekontrolowanymi ruchami.

Objawy mózgowego porażenia dziecięcego

Mózgowe porażenie dziecięce na ogół nie sprawia większych trudności w diagnostyce. Warunkiem jest dokładne przeprowadzenie, wywiadu obejmującego przebieg ciąży i porodu oraz badania neurologicznego z uwzględnieniem prostych skal neurorozwojowych. Mimo różnorodnego obrazu klinicznego, osiowe objawy w tym zespole dotyczą zawsze zaburzeń ruchu i postawy w wyniku uszkodzenia ośrodkowego neuronu ruchowego w przypadku nieprawidłowego przebiegu ciąży, porodu lub ukresu okołoporodowego. Objawy, na które powinniśmy zwrócić szczególną uwagę, to przede wszystkim obniżone napięcie mięśni szyi i tułowia. Dzieci z mózgowym podrażnieniem często mają problemy z połykaniem pokarmów. Kolejnym niepokojącym objawem mogą być drgawki (bardzo często współwystępuje z padaczką) . Widoczna jest zatem różnica między zdrowymi dziećmi a tymi z MPD. W momencie, kiedy zdrowy maluch sam podnosi już główkę, poduszkę czy okazuje swoje zdolności – maluchy z MPD jeszcze tego nie potrafią. Taka sytuacja stanowczo powinna nas zaniepokoić. Bardzo często tej chorobie towarzyszy niedorozwój umysłowy, ale nie stanowi to reguły.

Zobacz również:

Rehabilitacja i leczenie mózgowego porażenia dziecięcego

Informacja o tak poważnej chorobie dziecka, jest wielkim szokiem i trudnym przeżyciem dla rodziców. Dobrze, żeby w takiej sytuacji neurolog dokonujący diagnozy, był osobą wyrozumiałą i dobrze rozumiejącą ten problem. Powinien potrafić odpowiednio pokierować rodziną tak, by ta jak najwcześniej rozpoczęła rehabilitacje. Choroba jest niewyleczalna, jednak intensywny trening i ćwiczenia pozwalają skompensować wiele funkcji, a nawet uniknąć trwałych zniekształceń. Każdy dzień treningu i ćwiczeń jest dla malucha bardzo ważny. Wzmacnia mu mięśnie, dodaje sił i powiększa szansę na poprawę jego stanu.

Pomoc dla dziecka z mózgowym porażeniem dziecięcym

Pomoc dzieciom z MPD powinna być wielopoziomowa. Oprócz zwykłej opieki rodzicielskiej i bardzo ważnej opieki pediatry, potrzebny jest również neurolog dziecięcy, a czasem ortopeda, logopeda, laryngolog, okulista, pedagog i psycholog. Nie każde dziecko potrzebuje oczywiście opieki wyżej wymienionych osób. Jednak są to specjaliści, którzy powinni oferować odpowiednią pomoc. Najważniejszym ogniwem jest jednak fizjoterapia. Dobrze jest, gdy uczestniczą w niej rodzice, nawiązuje się dzięki temu bliższa więź oraz poczucie bezpieczeństwa dla dziecka.

Autor: Damian Nowaczek