Otępienie starcze

Obecnie wiadomo, że na chorobę Alzheimera cierpi ok. 3% osób, które przekroczyły 60 rok życia, a prawie 20% osób powyżej 80 roku życia. Wyraźne wydłużenie się czasu życia, które dokonało się w ostatnich kilkudziesięciu latach, spowodowało zwiększony udział osób starych w ogólnej populacji, a co za tym idzie, znacznie większą liczbę osób, u których rozpoznaje się tę chorobę.

Inne nazwy choroby: Choroba Alzheimera;

Początek choroby jest trudny do uchwycenia. Chorym coraz częściej zdarza się zapominać o rzeczach, które mają dla nich istotne znaczenie. W zależności od zawodu, wykształcenia czy pozycji społecznej problemy z pamięcią mogą się różnie objawiać. Gospodyni domowa zapomina o kolejności łączenia składników i przyprawiania potraw, które od lat przygotowywała z wielką biegłością, a skrupulatny dotychczas urzędnik zapomina o wykonaniu zleconych zadań.

Dolegliwości

Istnieją dwie postacie otępienia typu Alzheimera. Jedna z nich zaczyna się wcześnie, między czterdziestym a sześćdziesiątym piątym rokiem życia, druga powyżej tego wieku. Osoby dotknięte tą chorobą stopniowo tracą pamięć. Nie pamiętają, gdzie pozostawiły przedmioty, powtarzają kilka razy odpowiedzi. Zanika logiczne myślenie, wiedza i umiejętności. Mowa staje się uboga i monotonna. W stadium zaawansowanym tracą zdolność wykonywania codziennych prostych czynności. Nie poznają nawet bliskich. Pod koniec tracą kontrolę nad funkcjami ciała (nie trzymanie moczu, stolca). Natomiast odbieranie wrażeń i uczucia w tej chorobie przez długi czas są zachowane. Dlatego chorzy zdając sobie sprawę ze swego stanu, cierpią z powodu reakcji otoczenia. Często w efekcie rozwija się depresja lub narasta agresywność.

Zobacz również:

Przyczyny

Badania mózgu osób zmarłych na chorobę Alzheimera wykazały, że patologiczne złogi blokują wzajemne połączenia komórek nerwowych. Komórki te obumierają i tworzą stwardniałe ogniska w tkance mózgowej. Ogniska te blokują transport substancji, Produkcja związków przekaźnikowych maleje, co upośledza przenoszenie informacji z jednego neuronu na drugi. Jednakże choroba Alzheimera nie jest równoznaczna z przyspieszonym, ale poza tym normalnym procesem starzenia, który dotyczy każdego człowieka. Chodzi tu raczej o samodzielną jednostkę chorobową.

Leczenie

Możliwości leczenia choroby Alzheimera są stale jeszcze bardzo ograniczone. Ponieważ nie są znane przyczyny prowadzące do stopniowego, przyspieszonego obumierania komórek nerwowych, nie ma możliwości leczenia przyczynowego. Szczególnie w pierwszym okresie choroby stosuje się leki.