Polio

Choroba Heinego i Medina, wirusowa choroba zakaźna układu nerwowego, wywoływana przez wirus polio, przenoszna drogą pokarmową lub wziewną. W Polsce i w Europie, dzięki szczepieniom, praktycznie już nie występuje - w 2001 Europa została uznana przez Światową Organizację Zdrowia za wolną od tej choroby. Nazwa tej choroby wywodzi się od nazwisk dwóch uczonych Jakob Heine i Karl Oskar Medin, którzy ją opisali.

Inne nazwy choroby: Choroba Heinego i Medina; Ostre zapalenie rogów przednich rdzenia;

Choroba ta często jest śmiertelna lub prowadzi do trwałego kalectwa w wyniku porażeń nerwów obwodowych i niedowładów. Do zakażenia dochodzi drogą fekalno-oralną, następnie wirus dostaje się do nabłonka jelitowego, gdzie się replikuje. Czas wylęgania wynosi 9 -12 dni. Zostają zaatakowane węzły chłonne i układ krwionośny. Na tym etapie, nazywanym wiremią pierwotną, może dojść do wytworzenia przeciwciał i może nastąpić zahamowanie rozwoju zakażenia. Jest to tzw. zakażenie poronne. Jeżeli nie zostały wytworzone przeciwciała, następuje wiremia wtórna, znacznie bardziej nasilona: wirusy rozprzestrzeniają się po całym organizmie, atakując komórki ośrodkowego układu nerwowego, głównie rogów przednich rdzenia kręgowego, rdzenia przedłużonego i mostu. Przebieg choroby może być łagodny albo śmiertelny.

Zobacz również:

Wyróżniamy:

przebieg bezobjawowy (większość zakażeń poliowirusam),
zakażenie poronne,
jałowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych (u około 1% zakażonych), które ustępuje samoistnie i zwykle bez powikłań,
postać porażenna (u około 0,1% zakażonych),
postać rdzeniowa - porażenia wiotkie, zwykle asymetryczne, atakujące motoneurony mięśni proksymalnych i dystalnych i kończyn dolnych, górnych czasami. W postaci rdzeniowej mięśnie unerwiane przez zaatakowane neurony z czasem ulegają zanikowi. Utrata czucia nie zdarza się bardzo często, z tego powodu w przypadku utraty czucia wyklucza się zakażenie poliowirusem.
postać opuszkowa, która dotyczy bardziej dorosłych niż dzieci: wirus atakuje struktury podstawy mózgu i jądra nerwów czaszkowych oraz ośrodki oddechowy i krążenia w rdzeniu przedłużonym. Ta postać zagraża życiu.
postać opuszkowo-rdzeniowa obejmująca rdzeń kręgowy i opuszkę (podstawę) mózgu i rokuje bardzo źle.
zapalenie mózgu - bardzo rzadkie i śmiertelne.
zespół poporażenny - czyli zespół post-polio, występujący po 25-30 latach u nawet 30% osób po przebytym porażeniu. Przyczyna tego zespołu nie jest znana, ale zaobserwowano, że obejmuje on głównie mięśnie poprzednio mniej dotknięte chorobą i postępuje na tyle wolno, że nie prowadzi do wyraźnego upośledzenia mięśni.