Stwardnienie rozsiane
Stwardnienie rozsiane (SM) jest jedną z najczęstszych chorób ośrodkowego układu nerwowego. Jest to choroba przewlekła, najczęściej charakteryzująca się przebiegiem w formie nawrotów i remisji (czyli całkowitego lub częściowego ustąpienia objawów między kolejnymi nawrotami choroby). Występuje często w klimacie umiarkowanym, szczególnie na półkuli północnej, rzadko stwierdza się tę chorobę w krajach tropikalnych. Polska należy do krajów o dość wysokim wskaźniku zachorowalności.
Plamkowate zniszczenie mieliny otaczającej nerwy w postaci osłonki rdzennej w wielu miejscach układu nerwowego, która jest nieodzowna w celu zaopatrywania w substancje odżywcze lub przewodzenia impulsów nerwowych. Uszkodzenia może występować w różnych miejscach mózgu i rdzenia, jednak. mogą się również cofać. Jeśli na skutek zniszczenia mieliny dojdzie do uszkodzenia samego nerwu, część dolegliwości pozostaje. Jak dotąd, nie wyjaśniono jeszcze powodów takiego uszkodzenia. Być może przyczyną są „powolne", latami oddziałujące wirusy bądź proces autoimmunologiczny.Pierwotna przyczyna stwardnienia rozsianego nie jest znana.
Dolegliwości
Dolegliwości bywają różnorakie i początkowo występują przelotnie. Należą do nich następujące objawy: słabość rąk, drętwienie, drżenie, zaburzenia mowy i wzroku. Zwykle dolegliwości te mijają, niekiedy na stałe. Często jednak pojawiają się ponownie po przerwie trwającej kilka miesięcy, a nawet kilka lat. Niekiedy pewne dolegliwości nie ustępują całkowicie. I tak każdy nowy rzut choroby może oznaczać kolejne, dodatkowe utrudnienie w wykonywaniu codziennych czynności.
Zobacz również:
Choroba rozpoczyna się zwykle między 2 a 4 dekadą życia, ze szczególnym nasileniem zachorowań w 3 dekadzie. Różne umiejscowienie ognisk demielini-zacji w mózgu i rdzeniu powoduje różnorodność objawów klinicznych. Cechą tej choroby jest obecność wielu różnych objawów, świadczących o jednoczesnym uszkodzeniu wielu różnych miejsc w mózgu i rdzeniu kręgowym (objawy rozsiane). W zależności od liczby, rozległości i umiejscowienia ognisk demielinizacji w mózgu i rdzeniu objawy u poszczególnych osób mogą występować w różnej konstelacji i nasileniu. U niektórych chorych będzie to znaczny niedowład lub pełne porażenie kończyn (kończyna dolna i górna po jednej stronie, obie kończyny dolne), u innych tylko niewielka niedoczulica na połowie ciała. W późniejszym okresie do objawów tych dołączają się zaburzenia zwieraczy, narastające zaburzenia emocjonalne i psychiczne oraz wybitnie wzmożone napięcie mięśniowe. Bardzo często też narastają znacznie zaburzenia równowagi z zawrotami głowy, niepewnością chodu i skłonnością do upadków.
Ryzyko zachorowania
Stwardnienie rozsiane zaczyna się najczęściej między dwudziestym a czterdziestym rokiem życia. Kobiety zapadają na:; chorobę nieco częściej niż mężczyźni.
Możliwe następstwa i powikłania
W wielu przypadkach choroba przebiega powoli i łagodnie i kolejne rzuty przedzielone bywają wieloletnimi przerwami. Ponieważ w czasie ciąży dolegliwości nasilają się, kobietom chorym na stwardnienie rozsiane radzi się rezygnację z rodzenia dziecka.
Komentarze do: Stwardnienie rozsiane (1)
stwardnienie rozsiane
1mam czeste zawroty głowy,ostatnio zauważylam ze trace równowage.oraz częste bardzo i mocne dretwienie rak i nóg.Zdarzają mi sie barzdo mocne mrowienia głowy... pokaż całość