Zatrucie tlenkiem węgla
Wśród najbardziej znanych i najczęściej występujących typów zatruć można wymienić zatrucie czadem. Ze względu na trudności w wykryciu tego bezbarwnego i bezzapachowego gazu stanowi on poważne zagrożenie dla człowieka.
Inne nazwy choroby: Zatrucie czadem;
Trujący tlenek węgla ma swoje źródło w gazach powstających w warunkach niecałkowitego spalania węgla. Dostaje się do organizmu człowieka drogą oddechową, w ilości uzależnionej od stężenia tego gazu w powietrzu.
Gdzie występuje tlenek węgla?
Główne źródło występowania tlenku węgla stanowią:
- gazy przemysłowe (koksownie, gazownie)
- gazy spalinowe
- gazy piecowe (piece hutnicze, węglowe – źle przewietrzane)
- gazy świetlne
Jak działa tlenek węgla?
Przy zaczadzeniach tlenek węgla wiąże się z hemoglobiną. W wyniku tego połączenia powstaje karboksyhemoglobina. Powinowactwo tlenku węgla do hemoglobiny jest trzynastokrotnie większe niż do tlenu. Karboksyhemoglobina nie posiada zdolności do przenoszenia tlenu, czego skutkiem jest niedotlenienie tkanek.
Zobacz również:
Jakie są przyczyny zatrucia?
Do zatrucia tlenkiem węgla często dochodzi przez nieodpowiednie zachowanie człowieka. W wielu wypadkach zatrucie ma miejsce na drodze przypadku. Najczęstszym powodem zatruć są:
- przebywanie w zamkniętym garażu podczas pracy silnika samochodowego
- używanie wadliwych domowych instalacji gazowych (np. piecyki łazienkowe)
- znajdowanie się w atmosferze pożaru
- wczesne zamykanie pieców domowych
Jakie są objawy zatrucia?
Podstawowe objawy zatrucia czadem, uzależnione są od jego stopnia stężenia a także czasu, w którym się pojawiają.
- W najwcześniejszym okresie zatrucia można obserwować u osoby zaczadzonej osłabienie, niepokój, tętniący ból głowy oraz zawroty głowy.
- Po upływie czasu można zauważyć u zatrutej osoby zwiększoną senność, apatyczność, utratę świadomości, zaburzenia oddychania, przyspieszenie czynności serca oraz zaburzenie rytmu serca.
- Późniejszy okres zatrucia tlenkiem węgla objawia się poprzez uwidocznienie się objawów uszkodzeń różnych struktur ośrodkowego układu nerwowego. Występują one w postaci porażeń, niedowładów oraz upośledzenia intelektualnego.
Udzielając pomocy osobie skażonej czadem w pierwszej kolejności należy przerwać jej kontakt z tlenkiem węgla, poprzez jak najszybsze wyniesienie jej w miejsce z dostępem świeżego powietrza. W wypadku ciężkiego stanu zatrucia niezbędne jest zastosowanie komory hiperbarycznej, będącej metodą leczenia czystym tlenem, podawanym pod zwiększonym ciśnieniem, w warunkach szpitalnych.
Komentarze do: Zatrucie tlenkiem węgla