Grzybica układu pokarmowego

Do grzybicy układu pokarmowego dochodzi na skutek infekcji grzybiczej, m.in. w wyniku antybiotykoterapii lub u osób chorych na AIDS. Atakuje ona organizm, w momencie jego obniżonej odporności. Grzybica układu pokarmowego występuje na kilku jego odcinkach: przełyk, żołądek oraz jelita.

Przyczyny grzybicy układu pokarmowego

Główną przyczyną pojawienia się grzybicy układu pokarmowego jest obniżona odporność organizmu oraz antybiotykoterapia. Infekcja grzybicza spowodowana jest pojawieniem się grzybów candida albicans.

Do grzybicy układu pokarmowego może doprowadzić również dieta, która jest bogata w węglowodany. Powoduje ona bowiem to, że w jelitach grubych zbiera się duża ilość cukrów, będących pożywką dla bakterii candida albicans.

Innym powodem powstania schorzenia jest niezdrowy tryb życia - spożywanie fast foodów, słodkich napojów oraz używek.

Objawy grzybicy układu pokarmowego

Objawy grzybicy układu pokarmowego są różne w zależności od odcinka zainfekowanego. Nie są one zbyt specyficzne, dlatego też mogą zostać pomylone z innymi problemami żołądkowymi. Odpowiednie rozpoznanie jest podstawą do podjęcia właściwego leczenia.

• Grzybica przełyku występuje jako powikłanie choroby wrzodowej. Przejawia się głównie bólem przy przełykaniu oraz bólami w okolicach: kręgosłupa, pleców, mostka czy łopatek.
• Grzybica żołądka może pojawić się jako skutek uboczny zażywania środków farmakologicznych, stosowanych do leczenia m.in. choroby wrzodowej, cukrzycy, chorób nowotworowych,  marskości wątroby oraz po przyjęciu sterydów. Główne objawy grzybicy żołądka są symptomami pojawiającymi się przy nadżerce, która powstała na skutek uszkodzenia błony śluzowej żołądka przez grzyby.
• Grzybica jelit występuje u osób, których odporność jest ograniczona oraz występuje zaburzona równowaga flory bakteryjnej. Objawia się poprzez: nudności, zaparcia, biegunki, bóle brzucha oraz burczenie w żołądku, wzdęcia, nieprzyjemny zapach z ust, problemy z trawieniem, zapalenie wyrostka robaczkowego oraz uczucie przelewania. Bardzo często schorzeniu towarzyszą również takie dolegliwości jak: ogólne rozdrażnienie, zgaga, żylaki odbytu, swędzenie i pieczenie w okolicy odbytu, śluzowe stolce, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, nadwrażliwość i nietolerancja mleka, alergie pokarmowe, zespół jelita drażliwego, zwiększenie łaknienia (zwłaszcza na słodycze i węglowodany skrobiowe) oraz wzrost lub utrata wagi.

Leczenie grzybicy układu pokarmowego

Podstawą do podjęcia leczenia grzybic układu pokarmowego jest odpowiednie rozpoznanie. Samo leczenie nie jest łatwe, gdyż antybiotykoterapia jest nieskuteczna. Najważniejszym krokiem będzie zatem zmiana diety i prowadzenie zdrowszego trybu życia. Dużą rolę odgrywają również zażywanie probiotyków oraz wzmacnianie odporności organizmu. Długość leczenia oraz możliwość nawrotu choroby uzależnione są od długości jej trwania oraz szkód, które grzyb wyrządził na organach wewnętrznych.

Zapobieganie grzybicy układu pokarmowego

W celu zapobiegania powstaniu grzybicy układu pokarmowego warto stosować dietę niskowęglowodanową, szczególnie w okresie obniżonej odporności organizmu oraz w czasie antybiotykoterapii. Proponowane jest również wtedy zażywanie probiotyków. Układ pokarmowy potrzebuje czasu na regenerację, więc po zakończeniu leczenia antybiotykami lub przy wzmocnieniu odporności, zaleca się stosowanie probiotyków i diety jeszcze przez miesiąc.

Dieta zalecana przy grzybicy układu pokarmowego

W przypadku grzybicy układu pokarmowego zaleca się spożywanie potraw niskowęglowodanowych, w celu zahamowania przyrostu grzybów.  Wyeliminowania z diety wymagają następujące produkty: białe pieczywo, słodycze, sosy (w tym keczup, majonez czy musztarda), alkohol, owoce, słodkie warzywa, sery pleśniowe, ryż, ziemniaki, panierowane mięso i ryby, owocowe jogurty, słodzone napoje (w tym słodzona kawa i herbata).

Natomiast produkty zalecane to: kasza gryczana, ryż brązowy, chleb bez białej mąki i drożdży, niesłodkie warzywa, niepanierowane ryby i mięsa, jajka, ser biały i mozzarella.

Katarzyna Łukawska