Polipy przewodu pokarmowego
Polipy są uszypułowanymi tworami wpuklającymi się do światła przewodu (wrodzone lub częściej nabyte). Mogą występować pojedynczo, lub też gromadnie w całym przewodzie pokarmowym, jednak bardzo rzadko w żołądku i jelicie cienkim. Ruchy perystaltyczne i przesuwanie się treści pokarmowej mogą drażnić bezpośrednio powierzchnię polipa lub całą jego masę przez ocieranie i pociąganie wzdłuż szypuły.
Polipy przez długi czas mogą nie dawać żadnych objawów. Na skutek jednak tarcia przesuwającej się treści jelitowej na ich powierzchni mogą powstawać owrzodzenia powodujące przewlekłe krwawienie do światła przewodu (z wtórną niedokrwistością organizmu). Niekiedy przez mechaniczne drażnienie powodują przewlekłą biegunkę, a umiejscowione w końcowym odcinku odbytnicy mogą wyzwalać uczucie parcia na stolec.
Zobacz również:
W zależności od rozmiarów lub liczby polipy mogą powodować objawy przypominające niedrożność przewodu pokarmowego.
Czasem też, zwłaszcza polipy uszypulowane, mogą ulegać tzw. wgłobieniu i powodować powstawanie zespołu objawów pełnej, ostrej niedrożności przewodu pokarmowego. Z biegiem lat, głównie polipy jelita grubego (zwłaszcza te na szerokiej podstawie) mogą ulec zezlośliwieniu i dlatego powinny być one wcześniej operowane.
Rozpoznawanie polipów i ich charakteru opiera się na wywiadzie uzyskanym od chorego, a przede wszystkim na badaniach: radiologicznym, endoskopowym oraz badaniu histologicznym pobranych wycinków.
Operacyjnego usunięcia wymagają wszelkie polipy z owrzodzeniami (zwłaszcza krwawiącymi), utrudniające przechodzenie treści jelitowej oraz powodujące wglobienia lub niedrożności jelit itp. Zaostrzenie dolegliwości może łagodzić postępowanie dietetyczne podobne do opisanego w odniesieniu do uchylkowatości. Polipowatość przewodu pokarmowego typu wrodzonego może występować rodzinnie.
Komentarze do: Polipy przewodu pokarmowego