Tasiemiec nieuzbrojony
Tasiemiec nieuzbrojony jest pasożytem bytującym w jelicie cienkim u ludzi. To jeden z najdłuższych pasożytów - może osiągnąć nawet 10 m długości. Na taką długość składa się ok. 4000 członów. Najmłodsze człony powstają w wyniku podziału szyjki, a najstarsze odpadają od jego końca i wraz z kałem są wydalane na zewnątrz.
Do zarażenia człowieka dochodzi po spożyciu surowego lub niedogotowanego mięsa, w którym znajdują się wągry z żywymi larwami, np. befsztyki, tatar, niedosmażone kotlety. Tasiemiec nieuzbrojony, jest wrażliwy na niektóre przyprawy i warzywa: kiszoną kapustę, czosnek, suszone czarne jagody, pestki dyni. Po połknięciu, larwy w ludzkim przewodzie pokarmowym tracą otoczki na skutek działania soków trawiennych. Następnie przyczepiają się do ścian jelita cienkiego (czasem grubego) i przechodzą dalsze etapy rozwoju, aż do osiągnięcia postaci dorosłego osobnika. Człowiek najczęścięj tasiemcem nieuzbrojonym zaraża się jedząc właśnie tatara, a bydło i inne rogate zwierzęta hodowlane zarażają się tym pasożytem (jajami lub członami), pijąc skażoną wodę lub zjadając jaja lub człony razem z trawą (i innym pożywieniem). Tasiemiec nieuzbrojony w organizmie ludzkim może żyć tak długo, jak jego gospodarz.
Zobacz również:
Objawy obecności tasiemca nieuzbrojonego: uczucie ogólnego osłabienia, bóle brzucha, utrata apetytu i wagi, czasami nadwaga, mdłości, anemia, czasami pokrzywka i biegunka, rzadko bóle kolkowe i powikłania podobne do niedrożności przewodu pokarmowego, niedrożności dróg żółciowych, niedrożności przewodu trzustkowego, czasami do zapalenia wyrostka robaczkowego. Zdarza się, że obecność tasiemca nie daje żadnych objawów i zarażony człowiek nic nie odczuwa.
Leczenie: leki są dość trujące dlatego leczenie należy tylko i wyłącznie do lekarza, najlepiej w szpitalu. Podawane leki paraliżują układ nerwowy pasożyta i osłabiają jego przyczepność, powodując, że pasożyt odpada od ściany jelita i zostaje wydalony wraz z kałem. Należy zastosować też odpowiednią dietę. Czasem jednak leczenie może być nieskuteczne i w jelitach pozostaje główka tasiemca. Z główki w ciągu kilku miesięcy odrasta reszta ciała pasożyta. Niezbędne jest powtórzenie kuracji.
