Angina monocytowa

Czynnikiem chorobotwórczym mononukleozy zakaźnej jest wirus Epsteina-Barr z grupy wirusów opryszczki. Zespół podobny do mononukleozy mogą wywoływać również inne wirusy i pierwotniak Toxoplasma gondii.

Inne nazwy choroby: Mononukleoza; Gorączka gruczołowa; Choroba Pfeiffera;

Wirus Epsteina-Barr przenoszony jest ze śliną (tzw. choroba pocałunków) lub rzadziej drogą transfuzji krwi. Zakażenie raczej nie przenosi się drogą kropelkową ani przez przedmioty codziennego użytku.
Dolegliwości Przez okres jednego do dwóch tygodni utrzymują się niecharakterystyczne dolegliwości "grypopodobne", którym towarzyszy umiarkowana gorączka oraz niekiedy znaczna bolesność gardła i katar. Węzły chłonne w okolicy szyi i karku są powiększone. Poruszanie głową staje się bolesne. Często też powiększeniu ulegają węzły chłonne pachowe i pachwinowe. Niekiedy pojawia się wysypka skórna. Objawy są bardzo podobne do grypy lub anginy, co utrudnia rozpoznanie. Pewne rozpoznanie jest możliwe na podstawie badania krwi.

Zobacz również:

Powikłania

Występują bardzo rzadko, ale mogą być dramatyczne. Powszechnie występuje bezobjawowe zapalenie wątroby. Mogą wystąpić zmiany hematologiczne, zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie mózgu i opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenie nerek, śródmiąższowe zapalenie płuc. W przebiegu mononukleozy opisano zespół „Alicji w krainie czarów", charakteryzujący się metamorfopsją (wrażenie zmian wielkości, kształtów i położenia przedmiotów w przestrzeni).

Jednym z najczęstszych objawów tak u dzieci, jak i dorosłych jest zapalenie gardła i migdałów podniebiennych, stanowiących główną przyczynę kierowania chorych do szpitala. Okres od chwili zarażenia do czasu rozwinięcia się choroby może wynosić do siedmiu tygodni.

Zaleca się wypoczynek w łóżku, środki przeciwgorączkowe. W przypadku wtórnych nadkażeń bakteryjnych należy zastosować antybiotykoterapię.