Szukaj

Opryszczka

Kategoria: Choroby
Podziel się
Komentarze11

Zakażenie pierwotne wirusem herpes simplex następuje zwykle w okresie wczesnego dzieciństwa i na ogół nie zostaje zauważone. Choroba przenosi się z człowieka na człowieka przez bezpośrednią styczność. Po zakażeniu wirus przebywa w ustroju, trzymany w ryzach przez przeciwciała. Czasem pewne bodźce mogą uaktywnić „drzemiące" w ustroju wirusy wywołujące pojawianie się pęcherzyków na wargach i w ustach. Wśród tych bodźców należy wymienić: schorzenie gorączkowe, intensywne nasłonecznienie, wyrwanie zęba, otarcia w obrębie warg, uczulenie pokarmowe, stres oraz miesiączkę.

Aż 99% przechodzi ją bezobjawowo. U 1% mogą wystąpić objawy opryszczkowego zapalenia jamy ustnej (gorączka, pęcherzyki, nadżerki, ślinotok), czasem zapalenie rogówki, a niekiedy opryszczkowe zapalenie mózgu i opon. Zarówno osoby, które przeszły pierwsze zakażenie objawowo, jak i te, które przeszły ją bezobjawowo pozostają do końca życia nosicielami wirusa w zwojach nerwowych. U niektórych z nich zakażenie co jakiś czas się ujawnia (zwykle w tym samym miejscu i pod wpływem tych samych czynników prowokujących, jak przeziębienie, przegrzanie, miesiączka). Typowe umiejscowienie to warga, skrzydełko nosa, okolice narządów płciowych. Wysiew zmian poprzedza uczucie pieczenia i mrowienia. Następnie pojawia się rumień i kilka lub kilkanaście pęcherzyków z surowiczym płynem. Po kilku dniach pęcherzyki zasychają w strupek i zmiana goi się.

Zobacz również:



Osoby z aktywną opryszczką powinny unikać dzieci z tzw. atopowym zapaleniem skóry (możliwość masywnego przeniesienia zakażenia i niebezpiecznego zapalenia mózgu). Aktywna opryszczka na narządach płciowych w dniach poprzedzających poród stanowi wskazanie do rozwiązania ciąży cięciem cesarskim (ochrona noworodka przed zakażeniem).

Polecamy: