Włośnica

Włośnica, trichinelloza to parazytoza wywoływana przez małego nicienia, włośnia krętego, którego dorosłe osobniki występują w jelicie, a larwy w mięśniach prążkowanych człowieka i zwierząt domowych takich jak np. świnia, kot, pies oraz zwierząt dzikich, np. dziki, lisy, wilki, gryzonie (szczury, myszy) itp. Długość samca wynosi 1,4-1,6 mm, samicy 3-5 mm. Częstość zarażeń włośniem krętym zależy od zwyczajów żywieniowych człowieka. Człowiek zaraża się przez zjedzenie zarażonego mięsa świni domowej lub dzikiej, niedostatecznie długo gotowanego lub wędzonego - solenie, mrożenie, krótkie wędzenie mięsa nie zabijają włośnia. Nie jest możliwe zarażenie się od zarażonego człowieka.

Inne nazwy choroby: Trichinelloza;

Świnia zaraża się zjadając np. zarażone tym pasożytem padłe gryzonie. Do ustroju ludzkiego dostaje się więc zazwyczaj larwa żyjąca w mięśniach zwierząt. Larwa jest zamknięta otoczce, która ulega z czasem zwapnieniu. Po połknięciu, sok trawienny w żołądku rozpuszcza otoczkę larwy, która wędruje do jelita cienkiego, gdzie wnika do kosmków błony śluzowej, a tam w ciągu 1-3 dni dojrzewa płciowo. W świetle jelita dochodzi do zapłodnienia, po którym samce giną, a samice znów wdrażają się w ścianę jelita. Przebywają tam 7-8 tygodni i rodząc do 1500 larw (włośnie nie składają jajeczek tak jak inne pasożyty), które wnikają do naczyń chłonnych i krwionośnych. Potem larwy wraz z krwią lub chłonką rozchodzą się po całym ludzkim organizmie i między 12 a 15 dniem od momentu zarażenia zagnieżdżają się w mięśniach poprzecznie prążkowanych: w przeponie, międzyżebrowych, w języku, w krtani, w mięśniach grzbietu. Tam się otorbiają, tworząc tzw. wągry.

Zobacz również:

Rozpoznanie: na podstawie wywiadu dotyczącego zjadanego mięsa, na podstawie charakterystycznych objawów klinicznych, na podstawie biopsji wykrywającej larwy w mięśniach człowieka (po 10 dniach od zarażenia), na podstawie alergicznych testów skórnych (po 3 tygodniach od zarażenia) i odczynów serologicznych.

Zapobieganie zarażeniu włośniem: niejedzenie nie badanego mięsa, likwidacja mięsa, w którym stwierdzono larwy, niejedzenie mięsa nie dogotowanego i nie dowędzonego.