Leptospirozy

Czyli krętkowice, choroby wywoływane przez krętki Leptospira interrogans, z rodziny Leptospira, które wytwarzają endotoksynę powodującą gorączkę, zaburzenia krążenia, uszkodzenia naczyń oraz zmiany w narządach miąższowych, układzie nerwowym i mięśniowym.

Zarazki Leptospira szybko giną poza ciałem człowieka, gdyż są wrażliwe na wysychanie i środki dezynfekcji powszechnie dostępne. Jednak są odporne na niską temperaturę i zamrażanie. Żyją wiele tygodni w stojącej wodzie i w mokrej ziemi. Nosicielami krętków Leptospira są głównie gryzonie, myszy i szczury, oraz zwierzęta dzikie i domowe oraz zwierzęta hodowlane, krowy i świnie.

Człowiek zaraża się przez kontakt z moczem chorych zwierząt, poprzez uszkodzoną skórę, spojówki i błony śluzowe (nosa, przewodu pokarmowego). Zakażeniem najbardziej zagrożone są osoby mające kontakt z wydalinami chorych zwierząt, górnicy, hydraulicy, pracownicy oczyszczający kanały, rolnicy, ludzie którzy kąpią się w zanieczyszczonych zbiornikach wodnych. Postaci choroby: choroba Weila, którą roznoszą szczury, gorączka błotna, roznoszona przez myszy polne i domowe.

Zobacz również:

Zarazek Leptospira wnika do ustroju poprzez uszkodzoną skórę, (spojówki i błony śluzowe), następnie dostaje się do krwi, potem do różnych narządów, szczególnie atakuje wątrobę, gdzie intensywnie się namnaża, a następnie dostaje się znów do krwi, powodując nagły atak choroby.

Przebieg choroby ma dwa etapy:

Etap początkowy będący skutkiem pojawienia się krętków we krwi: nagły początek choroby, wysoka temperatura i dreszcze, bóle głowy, bóle mięśniowe i bóle stawowe, przekrwione spojówki, przekrwiona błona śluzowa w gardle, opryszczka na ustach, rumień skóry lub wysypka w różnej postaci, skaza krwotoczna. Po tych objawach następuje spadek temperatury i przejściowa poprawa stanu zdrowia, ponieważ w tym momencie krętki opuszczają krwiobieg, przenosząc się do różnych narządów i tkanek i wywołują tam zmiany toksyczne i zapalne.

Drugi etap to ponowny wzrost temperatury i duża różnorodność objawów, będąca skutkiem działania różnych typów zarazka. Drugi etap może przebiegać w dwóch postaciach: postać bezżółtaczkowa - łagodny przebieg, małe zmiany w narządach (głównie wątroba i opony mózgowo-rdzeniowe), oraz postać żółtaczkowa - ostry przebieg, z ogniskami zapalnymi w różnych narządach: wątroba, serce, oczy, płuca, nerki, opony mózgowo-rdzeniowe, z nasileniem skazy krwotocznej, z niewydolnością krążenia i niewydolnością nerek. Postać ta może zakończyć się śmiercią.

Leptospirozy leczy się w szpitalu, zazwyczaj skutecznie.