Dlaczego poród kobiet, które się go boją, trwa dłużej?

Jest wiele przyczyn, które sprawiają, że przyszłe matki nie zawsze śpią spokojnie. Najczęściej obawiają się, czy dadzą sobie radę w nowej roli. Jednak wiele kobiet obawia się również samego porodu.

Niestety, mają one nowy powód do zmartwień. Norwescy naukowcy odkryli niedawno, że poród kobiet, które się go boją, trwa około 2,5 godziny dłużej niż u tych, które nie czują lęku.

Według autorów badania, lęk taki odczuwa od 5 do 20 % ciężarnych kobiet. Powody są różne, jednak dotyczy to zwłaszcza kobiet młodych, takich, które nigdy nie rodziły,  zmagających się z istniejącymi wcześniej problemami psychicznymi, brakiem wsparcia ze strony bliskich, z  urazami spowodowanym doświadczeniem przemocy lub komplikacjami ginekologicznymi.

Naukowcy odkryli też, że w przypadku matek obawiających się porodu istnieje zwiększone prawdopodobieństwo konieczności zastosowania cesarskiego cięcia (11 % w porównaniu do 7 % prawdopodobieństwa u niebojących się matek) lub porodu kleszczowego (17 % kontra 11 %). Jedynie dwadzieścia procent badanych kobiet żywiących lęk przed porodem przebyło go bez żadnych ginekologicznych interwencji, podczas gdy w przypadku kobiet nie posiadających takich obaw wskaźnik ten wynosi aż czterdzieści pięć procent. Jak stwierdziła autorka badania, Samantha Salvesen Adams, obawa przed porodem wydaje się być coraz częstszym problemem w opiece położniczej. Odkrycie dotyczące związku między tym lekiem a długością trwania porodu jest bez wątpienia nowym elementem zagadkowego układu powiązań pomiędzy psychologią a położnictwem.

W przeprowadzonych badaniach wzięło udział 2206 kobiet w okresie od ciąży do porodu. W 32 tygodniu ciąży naukowcy zmierzyli poziom strachu przyszłych matek przed porodem używając standaryzowanego kwestionariusza. Kiedy wskaźnik przekroczył 85, poziom ten określono jako wysoki. Spośród wszystkich kobiet, 165 (czyli 7,5 %) uzyskało wynik wyższy niż 85. Badacze przeanalizowali następnie długość trwania porodu każdej z uczestniczek eksperymentu. Poród u kobiet, które się go obawiały, trwał godzinę i 32 minuty dłużej niż u innych matek. Nawet biorąc pod uwagę inne wpływające nań czynniki, takie jak znieczulenie zewnątrzoponowe, indukcja i wspomaganie przy użyciu ssawki lub kleszczy,  lękliwe kobiety rodziły o 47 minut dłużej niż panie, które mniej się tego obawiały. 

Autorzy badania podkreślili jednak, że mimo leku, 89 % przestraszonych matek zgodnie ze swoimi zamierzeniami odbyło poród naturalny. Ta proporcja nie różni się zbytnio od odsetka matek nie odczuwających lęku, którym również się to udało. W ich przypadku wynosi on 93 %.

Na ogół dłuższy czas trwania porodu podwyższa ryzyko porodu wspomaganego sztucznie a nawet cesarskiego cięcia – twierdzi Samantha Adams. – Trzeba jednak zauważyć, że wielu kobietom obawiającym się porodu udało się mimo wszystko odbyć go w sposób naturalny. Badaczka twierdzi, że takim osobom nie powinno się rutynowo zalecać cesarskiego cięcia na życzenie. Jak pokazały wyniki badań, owe kobiety w dalszym ciągu są zdolne do odbycia porodu drogą naturalną, jeżeli tylko tego chcą.

Autorki badania zaproponowały dwie teorie tłumaczące, dlatego poród zabiera kobietom obawiającym się go więcej czasu. Pierwsza jest taka, że w pewnym sensie uprawiają wobec siebie psychiczny sabotaż. – Stres psychiczny wiąże się z fizjologicznym pobudzeniem i wydzielaniem hormonów stresu. Podczas porodu, wysoki poziom tych hormonów może osłabić kurczliwość macicy i tym samym przedłużyć okres trwania porodu – mówi Samantha Adams.    

Kolejnym wytłumaczeniem tego zjawiska może być argument, że lęk przed porodem może znacząco utrudniać efektywną komunikację pomiędzy zestresowaną rodzącą i personelem położniczym. Jak sugeruje badaczka, może to opóźniać stosowne położnicze interwencje.

Można wyróżnić wiele powodów występowania u kobiet lęku przed porodem. W przypadku przyszłych matek, które bardzo się boją, niezwykle ważna jest współpraca pomiędzy ciężarną a personelem. Takie kobiety częściej potrzebują położniczej interwencji, dlatego problemowi należy się bardzo dokładnie przyjrzeć, aby lekarze położnicy i położne mogli służyć im jak najlepszym wsparciem i radą.