Indukcja i stymulacja porodu

Poród siłami natury jest określany za najlepszy dla matki i dziecka. Oczywiście jeśli nie wystąpią żadne komplikacje w czasie ciąży, które mógłby wykluczyć ten typ porodu. Czasem jednak taki poród trzeba wywołać, szczególnie kiedy istnieje zagrożenie życia matki lub dziecka. Występują rożne metody wywoływanie porodu, które są uzależnione od tego w jakim tygodniu ciąży znajduje się kobieta oraz od rozwarcia szyjki macicy.

Co to jest indukcja porodu?

Jest to wzniecenie czynności skurczowej macicy za pomocą rożnych środków farmakologicznych i nie tylko. Ma ona na celu doprowadzenie do porodu noworodka drogą pochwową. Prowokację porodu wskazuje lekarz, gdy istnieje bezpośrednie zagrożenie życia matki lub dziecka lub kiedy termin porodu się przedłuża. Indukcja stosowana jest w zależności od rozwarcia i dojrzałości szyjki macicy.

Występuje dwa rodzaje indukcji:

indukcja porodu terapeutyczna ( w czasie przedłużającego się terminu ciąży);

indukcja elektywna (odbywa się w terminie porodu kiedy nie występują żadne zagrożenia oraz gdy płód jest dobrze ułożony).

Często indukcja porodowa stosowana przy niedojrzałej szyjce macicy może powodować wystąpienie większego ryzyka porodowego i zagrozić matce lub dziecku. Dlatego zaleca się stosowanie indukcji w optymalnym czasie ciąży.

Jakie istnieją wskazania do zastosowania indukcji porodu?

Ciąża, która jest po terminie ( 10 -12 dni);

Nieprawidłowe tętno dziecka, które wykryto w badaniu KTG;
Nieprawidłowe zaopatrzenie płodu w tlen;
Poród przedwczesny;
Zobacz również:
Przedwczesne odpłynięcie wód płodowych;
Zahamowanie wewnątrzmacicznego wzrostu płodu;
Konflikt serologiczny;
Choroby matki: cukrzyca, nadczynność tarczycy, nadciśnienie, choroby nerek.

Jakie są najczęstsze metody indukcji porodu?

Środki, które są używane do indukcji porodu uzależnione są jak już było wspomniane wcześniej od tygodnia ciąży oraz dojrzałości szyjki macicy.

W przypadku kiedy szyjka macicy nie jest dobrze przygotowana na poród stosuje się prostaglandyny. Powoduje ona silne kurczenie się mięśnia macicy i zmiękczania szyjki macicy. Prostaglandyny wytwarza sama macicy przygotowująca się do porodu. W postaci sztucznej, czyli żelu lub tabletek dopochwowych przyspieszają one dojrzewanie macicy. Przeciwwskazaniami do stosowania tego środku jest odpłyniecie płynu owodniowego, astma oskrzelowa, nadczynność tarczycy, ostre infekcję czy padaczka.

Jeżeli u kobiety występują jakiekolwiek rozwarcie wtedy najczęściej stosuje się przebicie pęcherza płodowego oraz stosowanie oksytocyny. Przebicie pęcherza płodowego doprowadza do samoistnego rozpoczęcia akcji skurczowej. Jest ono jednak stosowane w przypadku ułożenia główkowego dziecka oraz gdy macica ma rozwarcie przynajmniej 2-3 cm. Kiedy nastąpi sztuczne przebicie błon płodowych poród zazwyczaj kończy się nie później niż 24 godziny od dokonania tej stymulacji.

Oksytocyna jest podawana dożylnie w postaci kroplówki (tzw. kroplówka naskurczowa). Powoduje ona wywołanie skurczy mięśni gładkich macicy. U kobiety wydziela się ona w czasie porodu i podczas karmienia piersią. Podawana sztucznie służy do stymulacji porodu. Trzeba jednak uważać na podawanie tego roztworu, szczególnie w czasie ciąży przedterminowej, gdyż nadmierna dawka tego leku może niekorzystnie wpływać na macice. Dlatego podczas używanie kroplówki naskurczowej matka i jej dziecko jest stale monitorowana. Istniej wiele przeciwwskazań do stosowania tej kroplówki. Zazwyczaj gdy ciąża jest wcześniacza, były już przeprowadzane operacje na macicy czy organ ten jest zbyt napięty.

Zazwyczaj nie da się określić ile czasu może upłynąć od indukcji do zakończenia porodu. Jeżeli szyjka macicy jest dobrze rozwinięta wtedy ten okres będzie krótszy. W trakcie przygotowań do indukcji kobieta powinna zostać poinformowana przez położną, dlaczego poród należy przyspieszyć oraz wyjaśnić jak będzie to przebiegało.