Kobiety w ciąży z nadwagą nie otrzymały odpowiedniej rady nt. kontrolowania swej wagi

Według naukowców Penn State College of Medicine, kobiety z nadwagą nie są dobrze informowane na temat kontrolowania zwiększającej się wagi oraz aktywności ruchowej. "Nadwaga zyskana w okresie ciąży może być ciężka do pozbycia się po urodzeniu dziecka" – mówi dr Cynthia Chuang, profesor medycyny i nauki zdrowia publicznego. "Nadmierna waga podczas ciąży dotyczy przede wszystkim kobiet z nadwagą i otyłością - te dysfunkcje zwiększają ryzyko powikłań w czasie ciąży."

Według wskaźnika BMI (ang. wskaźnik masy ciała), współczynnika powstałego przez podzielenie masy ciała podanej w kilogramach przez wysokość podaną w metrach do kwadratu, nadwaga jest od współczynnika wynoszącego 25-29, a otyłość powyżej 29.

Wytyczne dla przyrostu masy ciała są oparte na wadze kobiety na początku ciąży. Kobietom o prawidłowej masie ciała zaleca się przytycie maksymalnie od 10 do 15 kg, natomiast kobiety z nadwagą powinny zwiększyć swą masę ciała od 7 do 10 kg. Otyłym kobietom radzi się przytycie poniżej 10 kg.

W badaniach udział wzięło 24 kobiet po urodzeniu pierwszego dziecka: 12 z nich to kobiety z nadwagą i 12 otyłych. Wszystkie kobiety z nadwagą oraz 9 otyłych kontrolowały przyrost wagi według wskazówek. Specjaliści zalecili 12 kobietom przytyć za dużo, biorąc pod uwagę wytyczne dla kobiet o unormowanej wadze. 9 kobiet nie uzyskało żadnych wskazówek ani porad dotyczących kontrolowania przyrostu wagi podczas ciąży, tylko 2 kobiety z drugiej grupy otrzymały wskazówki.

"Kobiety otrzymywały niewiele wskazówek, jeśli w ogóle, na temat przyrostu wagi w czasie ciąży i czy jest to zdrowe czy nie" powiedziała Chuang. "Niektóre kobiety otrzymały nawet sprzeczne informacje."

Na przykład, jedna z kobiet z nadwagą przytyła 30 kg w czasie ciąży. Ginekolog wyraził swą dezaprobatę, gdy pacjentka przytyła 10 kg pod koniec drugiego trymestru. Ogólne zalecenia jednak są takie, że kobieta podczas ciąży może przytyć od 11 do 20 kg.

Naukowcy swoje wnioski zgłoszone na łamach Women's Health Issues.

"Kobiety mogą uważać, że specjaliści opieki zdrowotnej nie są zobligowani do kontrolowania nadwagi podczas ciąży, ponieważ nie otrzymywały dotychczas tego typu rad" - wnioskuje Chuang. "Niektóre kobiety jednak uważają, że ich lekarz czy położna poinformują w odpowiednim czasie czy przytyły za dużo, czy nie".

Kobiety często poszukują informacji na temat prawidłowej wagi podczas ciąży korzystając z różnych innych źródeł – książek, internetu, czasopism, radzą się rodziny czy przyjaciółek, które są matkami.

"Jednak opinia lekarzy jest dla nich  najważniejsza" - stwierdza naukowiec. "To dla nas znak, że porady specjalistów odnośnie przyrostu masy ciała oraz aktywności fizycznej w czasie ciąży będą dobrze przyjęte" - dodaje.

Do ćwiczeń ruchowych w okresie ciąży specjaliści zachęcali 10 z 24 kobiet, które brały udział w badaniach. Jednak rada ta często była inicjowana przez dociekliwość pacjentki. Specjaliści ograniczali się do informowania na temat aktywności ruchowej czy też przyrostu wagi na początku ciąży, lub informowali o tym pisemnie podczas wizyty.

Żadna z kobiet nie otrzymała zalecenia o zwiększeniu aktywności ruchowej. Jedynie 4 z nich polecono, ażeby ją kontyunowały, a 10 z nich, żeby ją ograniczyły.

Żadna z nich również nie została poinformowana jak długo powinna ćwiczyć i nie otrzymała wskazówek na temat sposobu wykonywania
ćwiczeń (czy mają być energiczne, czy raczej umiarkowane). Rozciąganie i spacery należały do typowych sugerowanych ćwiczeń. Specjaliści powiedzieli, że kobiety nie powinny wykonywać bardziej intensywnych czynności ruchowych w czasie ciąży, jak przed nią.

"Ta rada była często interpretowana w taki sposób, że pacjentka nie powinnna wykonywać ćwiczeń ruchowych w ogóle" – powiedział naukowiec. "Niestety, jest to sprzeczna informacja. Ogólne zalecenie to 150 min spaceru tygodniowo o umiarkowanej intensywnosci u ciężarnych zdrowych kobiet, nawet u tych, które wcześniej nie wykonywały tego typu aktywności fizycznej".

Według Chuang głównymi przyczynami niedoinformowania pacjentów jest fakt, że specjaliści mogą odczuwać skrępowanie widząc, że pacjentka ma nadwagę i z tego powodu, nie chcąc wprawić ją w zakłopotanie, wolą przemilczeć temat. Zdarza się też, że lekarz nie obliczy wcześniej BMI ciężarnej pacjentki, stąd późniejsza trudność w ustaleniu zaleceń dotyczących utrzymywania prawidłowej wagi.

Specjaliści potrzebują narzędzi do określania i kontrolowania przyrostu wagi oraz intensywności ćwiczeń ruchowych pacjentek. Powszechnie stosowane kalkulatory BMI mogą pomóc w identyfikacji osób chorych z nadwagą i otyłością. Wskazane jest również rozpowszechnianie przez lekarzy materiałów edukacyjnych podczas pierwszych wizyt prenatalnych.  




red. Justyna Dykas