Komplikacje podczas ciąży

Oczekiwanie na dziecko to szczególny czas w życiu kobiety. Hormony szaleją. Ciało przechodzi metamorfozę, przyszła mama odczuwa szereg charakterystycznych dolegliwości. Co jednak zrobić, jeśli w trakcie ciąży pojawią się poważniejsze komplikacje niż spuchnięte kostki?

Krwawienia w okresie wczesnej ciąży

Ok. 10% krwawień w początkowej fazie ciąży sygnalizuje poronienie. Co więc znaczy pozostałe 90%?
Zwykle jest to wina nadżerki części pochwowej, spotykanej u ok. 50-70% ciężarnych. Jest to zmiana chorobowa narządów rodnych u kobiet dojrzałych płciowo, zwykle wykrywana podczas rutynowego badania ginekologicznego. Wzmaga ona produkcję dużej ilości śluzu, który w stanach chorobowych może zmienić się w upławy oraz powodować małe krwawienia.
Innym powodem krwawienia na początku ciąży są polipy szyjki macicy. Czasem może się ono pojawić w ramach miesiączki (w skrajnych przypadkach trwa to do 6 miesiąca ciąży).

W większości przypadków są to niegroźne dla dziecka i matki schorzenia, proste do wyleczenia, jednak bezwzględnie, za każdym razem, kiedy w trakcie trwania ciąży pojawi się krwawienie, należy skonsultować się z lekarzem ginekologiem.

Poronienia

Termin „poronienie” odnosi się do przypadków, w których ciąża nie trwała dłużej niż 16 tygodni. To przykre zjawisko zdarza się raz na 10 ciąż.
Najczęstszą przyczyną poronień są nieprawidłowości w rozwoju zarodka, przez które organizm odrzuca dziecko. Jest to mechanizm wynikający z selekcji naturalnej i występuje na skutek połączenia się uszkodzonych komórek matki i ojca. W tych przypadkach poronienie występuje zwykle w ok. 6, 7 tygodniu ciąży.

Inne przyczyny poronienia w tym terminie to cukrzyca, choroby wirusowe, choroby zakaźne (np. toksoplazmowa lub kiła) oraz zaburzenia hormonalne. Mogą się przyczynić również zaburzenia odżywiania, urazy mechaniczne albo nieprawidłowości w budowie macicy.

Zobacz również:

Ze strony ojca może to być niepełnowartościowe nasienie.

Poronienie zagrażające

Jest to oddzielenie się jaja płodowego na niewielkim odcinku. W niektórych przypadkach, przy zastosowaniu szczególnej ostrożności, ciążę da się utrzymać. W pierwszym trymestrze każde krwawienie powinno się traktować jak objaw poronienia zagrażającego. W takim wypadku zalecana jest jak najszybsza wizyta u specjalisty. Takie poronienie najczęściej występuje w ok. 14 tygodniu ciąży, kiedy zaczyna wytwarzać się łożysko.

Krwawienie w tym przypadku może być dwojakie: występuje zarówno jako słabe i krótkotrwałe, jak i obfite, ciemne – przypominające menstruację. Często towarzyszy mu rozpierający ból brzucha lub tylnej części pleców. Czasami kobieta w pierwszym odruchu odczuwa potrzebę oddania moczu.

Leczenie polega na przyjmowaniu leków przepisanych przez lekarza oraz leżeniu w łóżku (niejako grawitacyjnym zatrzymaniu zarodka w macicy). Nie należy bagatelizować objawów krwawienia, gdyż może ono zakończyć się utratą dziecka. Matkę należy otoczyć opieką i miłością, podczas komplikacji związanych z ciążą oraz w miarę możliwości przejąć wykonywane przez nią wszystkie obowiązki siłowe.

Poronienie nawykowe

Poronienia nawykowe występują w sytuacji, kiedy kobieta więcej niż jeden raz po zajściu w ciąże roni. Jest to jedna z najtrudniejszych sytuacji, w której może się znaleźć kobieta, która chce zostać matką, ponieważ niezmiernie trudno jest ustalić przyczynę takiego stanu rzeczy.
W każdym przypadku jednak lekarz stara się ustalić przyczynę poronień. Jeśli mu się to uda, zleci on odpowiednie leczenie.

Ryzyko poronienia

Krwawienie podczas ciąży jest niebezpieczne również dla matki. Może ono skutkować krwotokiem bądź zakażeniem.
Zakażenie wynika z pozostałości błon płodowych w macicy. Krwotok może być opanowany odpowiednimi lekarstwami, jednak w większości przypadków, aby wykluczyć te powikłania, zalecane jest mechaniczne usunięcie resztek jaja płodowego, zwane wyłyżeczkowaniem macicy.

Kobietę po poronieniu powinno się otoczyć szczególną opieką i dać jej czas na pogodzenie się z takim stanem rzeczy, ponieważ nawet tak wczesna utrata dziecka jest dla matki druzgocąca.

Po krwawieniu prowadzącym do poronienia kobieta może ponownie starać się o dziecko po upływie okresu ok. 6 miesięcy. Nie jest to jednak sztywna granica, zależy ona bowiem od stanu psychicznego i fizycznego kobiety oraz jej partnera.