Metoda sztucznego zapłodnienia w świetle prawa i medycyny
W dzisiejszych czasach odnotowuje się coraz większą liczbę par, które mają problem zwany powszechnie bezpłodnością. Dla osoby, szczególnie kobiety, której największym marzeniem jest posiadanie dziecka, bezpłodność często oznacza wyrok, z którym nie może sobie poradzić.
Współczesna medycyna niesie ze sobą wiele form terapii i rozwiązań tego szczególnego problemu. Największe jednak kontrowersje i dyskusje wzbudza metoda sztucznego zapłodnienia, zwana inaczej in vitro.
Z medycznego punktu widzenia jest to zabieg laboratoryjny, który polega na połączeniu komórki jajowej kobiety z komórką rozrodczą mężczyzny, dzięki czemu następuje poczęcie dziecka. Proces poczęcia zarodka odbywa się w ściśle sterylnych i określonych warunkach laboratoriów i w praktyce jest to jedyna różnica pomiędzy normalną ciążą, a tą wynikającą ze sztucznego zapłodnienia. Szansa powodzenia zapłodnienia pozaustrojowego zależy od natury, którą wspomaga się tylko na początkowym etapie.
W świetle medycyny sztuczne zapłodnienie jest jedną z form leczenia bezpłodności. Nazywa się ją niekiedy, jako metodę „jedynej albo ostatniej szansy". In vitro przeznaczone jest przede wszystkim dla tych kobiet, których jajniki i macica funkcjonują sprawnie, ale jajowody są zablokowane lub nie funkcjonują prawidłowo i komórka jajowa nie może się przedostać do macicy.
Zobacz również:
Polska jest krajem, w którym zabiegi in vitro odbywają się od wielu lat, jednak do tej pory kwestia prawna tego typu działalności nie została jeszcze uregulowana. Temat w naszym kraju jest kontrowersyjny, gdyż kościół katolicki nie akceptuje tego rodzaju inwazyjnych metod, odbierając je jako działania wbrew przykazaniom czy prawom natury. Zabieg sztucznego zapłodnienia ma tyle samo zwolenników, co przeciwników.
Powstało wiele projektów, które miały na celu w jakimś stopniu uregulować tą delikatną kwestię, jednak żadnemu z nich nie udało się wejść w życie. Jednym z głównych problemów posłów jest kwestia tzw. embrionów nadliczbowych, z których nie każdy zostaje wykorzystany w wyniku czego część z nich po prostu obumiera. Wielu ludzi uważa, że jest to zwyczajne zabójstwo i działanie wbrew prawom etyki. Równie trudna jest kwestia dopuszczalności badań oraz eksperymentów przeprowadzanych na embrionach. Wraz z rozwojem tej dziedziny nauki szansę na przetrwanie będą miały tylko te embriony, które najlepiej spełniają wymagania lekarzy i przyszłych rodziców. W związku z tymi, jak również wieloma innymi kontrowersjami dotyczącymi zabiegu zapłodnienia metodą in vitro rodzi się wiele pytań, na które ciężko jest znaleźć jedną, satysfakcjonującą wszystkich odpowiedź. Do jednych z podstawowych dylematów możemy zaliczyć wątpliwość w którym momencie możemy mówić o nowej istocie ludzkiej, co okazuje się być kolejnym tematem do dyskusji, która zdaje się nie mieć końca.
W Polsce zagadnienie to budzi ogromne emocje i skrajne podejścia do tej właśnie metody leczenia. Nie ulega wątpliwości, że niezbędne jest wprowadzenie odpowiednich regulacji prawnych, które objęłyby swoim zasięgiem tę delikatną dziedzinę walki z bezpłodnością.
Autor:
Eliza Jakóbczyk
Komentarze do: Metoda sztucznego zapłodnienia w świetle prawa i medycyny