Niepowściągliwe wymioty szkodliwe dla przebiegu ciąży?

Ciąże, podczas których występują niepowściągliwe wymioty (w drugim trymestrze), są dużo bardziej zagrożone wystąpieniem zaburzeń funkcji łożyska, takimi jak jego odklejenie czy urodzenie dziecka za małego w stosunku do wieku płodowego (ang. small for gestational age – SGA) – informują najnowsze badania opublikowane 30 stycznia w BJOG: An International Journal of Obstetrics and Gynaecology.

Niepowściągliwe wymioty występują u 0,5 – 3% ciężarnych kobiet i są ogólnie definiowane jako ciężka choroba lub wymioty pojawiające się przed 22. tygodniem ciąży, zwykle wymagająca hospitalizacji i leczenia dożylnego. Choroba jest spowodowana wysokim poziomem gonadotropiny kosmówkowej (hormonu ciążowego).

Badania były prowadzone przez Swedish Medical Birth Register między rokiem 1997 a 2009. Uwzględnione w nich kobiety zostały przyjęte do szpitala w wyniku pojawienia się niepowściągliwych wymiotów i wystąpienia ryzyka zaburzeń funkcji łożyska. Porównano je do tych, które nie zostały poddane hospitalizacji.

Badania zostały poddane ponownej klasyfikacji, w celu szerszego spojrzenia na czynniki ryzyka w pierwszym i drugim trymestrze. Jako kryterium podziału został przyjęty okres pierwszego przyjęcia do szpitala – do 12. tygodnia ciąży oraz między 12. a 22. tygodniem.

Przy monitorowaniu chorób łożyska zwrócono uwagę na stan przedrzucawkowy, przedwczesne odklejenie łożyska, urodzenie martwego płodu (śmierć płodu po 28. tygodniu) i SGA. Z całej badanej populacji (1 155 033) 1,1% kobiet (12 270) było narażone na niepowściągliwe wymioty przed 22. tygodniem ciąży.

Ciąże, w których wystąpiły niepowściągliwe wymioty w pierwszym trymestrze (w porównaniu do tych bez objawów choroby), charakteryzują się nieznacznym wzrostem ryzyka wystąpienia stanu przedrzucawkowego, ale nie wykazują żadnych istotnych związków z odklejeniem łożyska czy SGA.

Największe ryzyko powikłań zostało odkryte w ciążach z niepowściągliwymi wymiotami w drugim trymestrze (w porównaniu do ciąż bez objawów choroby). Badania dowiodły, że wystąpiło w tym przypadku dwukrotnie większe ryzyko przedwczesnego stanu przedrzucawkowego (0,6% vs 1,4%), trzykrotnie większe ryzyko w przypadku przedwczesnego odklejenia łożyska (0,4% vs 1,1%) i wzrost ryzyka wystąpienia SGA o 39% (2,4% vs 4%).

Nie została znaleziona żadna zależność między niepowściągliwymi wymiotami a ryzykiem urodzenia martwego płodu.

Marie Bolin, z Department of Women's and Children's Health w Uppsala University, współautorka badań mówi: „Nasze badania dowiodły, że istnieją powiązania między ryzykiem stanu przedrzucawkowego, odklejeniem łożyska czy SGA u kobiet z niepowściągliwymi wymiotami, szczególnie tymi występującymi w drugim trymestrze.”

Wyniki wskazały, że ciąże z niepowściągliwymi wymiotami w 2. trymestrze wymagają wzmożonej czujności i obserwacji w celu zapobiegania wszelkim zaburzeniom związanym z funkcjonowaniem łożyska.

Konieczne są dalsze badania w celu określenia najlepsze sposobu leczenia i techniki badania ciśnienia krwi oraz rozwoju płodu u kobiet o podwyższonym ryzyku.

John Thorp, BJOG, zastępca redaktora naczelnego dodaje: „Chociaż wyniki tego dużego badania wykazują istotne powiązanie między niepowściągliwymi wymiotami w 2. trymestrze i zaburzeniami funkcji łożyska, występowanie tej choroby ciągle jest stosunkowo rzadkim zjawiskiem.”

Jak zostało ukazane w badaniach, czas pojawienia się niepowściągliwych wymiotów wpływa na ryzyko zaburzeń funkcjonowania łożyska, zatem kobiety, u których wystąpiły objawy podczas pierwszego trymestru, nie powinny być zaniepokojone wystąpieniem komplikacji.

Kobiety, u których te zaburzenia pojawiły się w drugim trymestrze, muszą być bardziej świadome ryzyka i powinny konsultować się z położnikiem w przypadku wszelkich wątpliwości.



red. Katarzyna Topolska