Szukaj

Poród - cesarskie cięcie

Podziel się
Komentarze158

Niestety, nie zawsze poród siłami natury jest możliwy. Są sytuacje, gdy ciążę trzeba rozwiązać operacyjnie, tzn. przez cesarskie cięcie. Cesarskie cięcie polega na urodzeniu dziecka i łożyska poprzez nacięcie przedniej ściany powłok brzusznych i macicy. Zabieg taki oczywiście wykonywany jest wtedy, gdy cokolwiek zagraża matce lub dziecku w trakcie normalnego, fizjologicznego porodu.

Nazwa operacji - cięcie cesarskie - wiąże się jeszcze ze starożytnym Rzymem, gdzie prawo zakazywało pogrzebania ciężarnej kobiety bez wyciągnięcia z jej łona płodu.

Pierwszy autentyczny opis urodzenia żywego dziecka datuje się na 508 r. p.n.e., a pierwsze udanie cięcie cesarskie na żywej kobiecie wiąże się z osobą Jakuba Nufera ze Szwajcarii, który przeprowadził ten zabieg w 1500r.

Wykonuje się je z istotnych wskazań, ratując często życie dziecka i zdrowie rodzącej. Należy jednak zawsze pamiętać, że każda operacja niesie za sobą ryzyko i dlatego cesarskie cięcie wymaga ścisłych wskazań. Niekiedy kobiety już w trakcie ciąży wiedzą, że poród siłami naturalnymi jest niemożliwy. Dotyczy to najczęściej niektórych schorzeń matki, np. dużego stopnia krótkowzroczności (wymagana jest wtedy konsultacja okulistyczna i dokładna ocena dna oka). Częstym powodem cięcia cesarskiego jest nieprawidłowe położenie dziecka (np. położenie poprzeczne, czasem położenie miednicowe. Innym wskazaniem są nieprawidłowości w budowie miednicy kobiety (uwarunkowane jest to niekiedy wielkością dziecka). Czasem wskazaniem jest nadciśnienie tętnicze uwarunkowane ciążą. Chodzi tu o nadciśnienie tętnicze, które nie poddaje się leczeniu, zwłaszcza przy niedojrzałej szyjce macicy. Cesarskie cięcie wykonuję się również, gdy kobieta ma łożysko przodujące centralnie. Jest to stan, w którym łożysko zakrywa ujście wewnętrzne szyjki macicy, co jest przyczyna krwawienia, najczęściej o dużym nasileniu. Po przebytym już cięciu cesarskim następny poród najczęściej nie jest naturalny. Często istnieje próba porodu siłami natury, ale w pełnej gotowości operacyjnej.


Nie są to wszystkie wskazania. Jest ich o wiele więcej i każdy przypadek rozpatrywany jest indywidualnie przez lekarza prowadzącego kobietę ciężarną. Należy dodać, że cięcie cesarskie może być wykonywane w znieczuleniu ogólnym lub w tak zwanym znieczuleniu zewnątrzoponowym. Cięcie chirurgiczne powłok brzusznych może być wykonywane podłużnie od pępka w kierunku spojenia łonowego lub poprzecznie nad spojeniem łonowym.

Najtrudniejsza dla kobiety jest sytuacja, gdy jest nastawiona tylko na poród naturalny. Szczególnie wtedy, gdy lekarz po badaniu stwierdził, że ciąża rozwija się prawidłowo i nie przewidywał komplikacji. Zazwyczaj kobieta jest zaskoczona, gdy nagle w trakcie porodu okazuje się, że nie przebiega on prawidłowo, np. pojawiają się zaburzenia w akcji serca dziecka, grożące tzw. wewnątrzmacicznym niedotlenieniem albo występuje nagłe wypadnięcie pępowiny lub odklejenie łożyska, zanim urodzi się dziecko. Są to natychmiastowe wskazania do rozwiązania ciąży przez cięcie cesarskie. Niekiedy mimo prawidłowej akcji skurczowej szyjka się nie rozwiera. , główka nie zstępuje w głąb kanału rodnego, a czasem akcja skurczowa ustaje lub jest osłabiona. Wraz z przedłużaniem się porodu może istnieć konieczność jego operacyjnego ukończenia. Dlatego ważna jest świadomość tych sytuacji, aby łatwiej je zaakceptować.

biomedical.pl