Stan przedrzucawkowy – przyczyny, objawy, leczenie

Stan przedrzucawkowy funkcjonuje także pod innymi nazwami, takimi jak zatrucie ciążowe, gestoza czy nadciśnienie tętnicze w ciąży z towarzyszącym białkomoczem. Najczęściej pojawia się po 20. tygodniu ciąży. Jest to zaburzenie, które może zagrozić zdrowiu, a nawet życiu matki i dziecka.

Co to jest stan przedrzucawkowy?

Stanem przedrzucawkowym określa się podniesione ciśnienie tętnicze krwi, któremu towarzyszy białkomocz. To schorzenie dotyka kobiet w ostatnim trymestrze ciąży, może też wystąpić 2 dni po porodzie. Często rozwija się bardzo powoli i pojawia się niespodziewanie.

Warto dodać, że najbardziej narażone są młode mamy lub kobiety w średnim wieku, które dość późno decydują się na potomstwo. Dodatkowo, w grupie wyższego ryzyka znajdują się osoby, u których występuje problem z ciśnieniem lub funkcjonowaniem nerek.

Przyczyny stanu przedrzucawkowego

Na początku trzeba zaznaczyć, że lekarze i naukowcy wciąż mają problem z określeniem konkretnych przyczyn tego schorzenia. Obecnie uważa się, że stan przedrzucawkowy jest wywoływany dwoma współistniejącymi zaburzeniami: pierwszym jest uszkodzenie śródbłonka naczyń, czyli cienkiej warstwy zbudowanej z komórek, która wyściela naczynia od wewnątrz, co powoduje zwiększenie krzepliwości krwi oraz podniesienie ciśnienia tętniczego, zaś drugim zaburzeniem jest nieprawidłowa reakcja układu odpornościowego matki na tkanki płodowe, co prowadzi do uszkodzenia łożyska i jego nieprawidłowego zagnieżdżenia.

Wśród innych przyczyn wyróżnia się niedostateczny przepływ krwi przez łożysko, wzrost reaktywności naczyń tętniczych, nadmierne rozciągnięcie macicy i jej niedokrwienie, zwiększona wrażliwość ośrodkowego układu nerwowego czy nieprawidłowa funkcja nerek. Przyczyną stanu przedrzucawkowego może być też nadmierny stres, czynniki dietetyczne lub genetyczne.

Objawy stanu przedrzucawkowego

Stan przedrzucawkowy rozpoznaje się, gdy wartość ciśnienia tętniczego krwi u kobiety ciężarnej po 20. tygodniu ciąży wynosi ≥ 140/90 mmHg podczas co najmniej 2 pomiarów przeprowadzonych w ciągu 7 dni oraz w przypadku wystąpienia białkomoczu ( >500mg na dobę).

O rozwijającej się chorobie  świadczą też inne symptomy, takie jak obrzęki lub gwałtowny wzrost masy ciała, który jest spowodowany zatrzymaniem wody w organizmie, bóle i zawroty głowy, pojawiające się często nudności i wymioty, bóle w nadbrzuszu lub w okolicach wątroby, zaburzenia widzenia (kontury się zacierają, a przed oczami pojawiają się malutkie plamki, „płatki śniegu”), niepokojącym objawem może być też zmniejszona ilość oddawanego moczu lub jego brak.

Jak wygląda leczenie?

Stan przedrzucawkowy leczy się zarówno farmakologicznie, jak i naturalnymi sposobami. Przyszłe mamy powinny jak najwięcej odpoczywać - leżenie na lewym boku poprawi przepływ krwi. Nie bez znaczenia jest codzienna dieta, w której powinna znaleźć się odpowiednia ilość soli, która zapewni prawidłowy przepływ płynów w organizmie oraz zapobiegnie gromadzeniu się niezdrowej ilości wody. Ponad to, należy jak najszybciej wybrać się do lekarza, który zaleci przyjmowanie leków mających na celu obniżenie ciśnienia.

Niestety, w przypadku, gdy kuracja jest nieskuteczna, poród musi zostać sztucznie wywołany. Trzeba dodać, że w przypadku 1 na 1500 ciąż dochodzi do stanu rzucawkowego, którego przyczyną jest zbagatelizowanie objawów stanu przedrzucawkowego. Stan rzucawkowy bezpośrednio zagraża zdrowiu i życiu matki oraz dziecka.

Powikłania po stanie przedrzucawkowym

Stan przedrzucawkowy może wpłynąć zarówno na zdrowie matki, jak i dziecka. U przyszłej mamy może wystąpić: rzucawka, przedwczesne odklejenie się łożyska, pęknięcie wątroby, udar. Niekiedy dochodzi do utraty życia.
To schodzenie ma również bezpośredni wpływ na dziecko. Stan przedrzucawkowy może spowodować, że do łożyska nie będzie docierała odpowiednia ilość tlenu i pokarmu, przez co maluch urodzi się bardzo mały i lekki.
Stan przedrzucawkowy rozwija się wolno, a jego objawy pojawiają się nagle. W przypadku wystąpienia pierwszych symptomów należy jak najszybciej udać się do lekarza, gdyż zwlekanie z wizytą u specjalisty może być przyczyną groźnych powikłań, mających bezpośredni wpływ na zdrowie, a nawet życie matki  i dziecka.

Jagoda Marek