Terapia bezpłodności związana z astmą u potomstwa?

Według wyników badania UK Millennium Cohort Study, przeprowadzonego przez naukowców z University of Oxford i University of Essex i opublikowanego w czasopiśmie „Human Reproduction”, astma jest bardziej rozpowszechniona wśród dzieci urodzonych po leczeniu bezpłodności u ich rodziców, niż pośród tych, które były planowane i poczęte naturalnie.

Badanie dowiodło, że w przypadku potomstwa niepłodnych rodziców – tzn. takich, którzy czekali dłużej niż rok, zanim udało im się począć dziecko, lub, gdy poczęcie nastąpiło za pomocą technik wspomaganego rozrodu – istnieje większe prawdopodobieństwo, że dzieci będą cierpiały na astmę, świst krtaniowy oraz że będą przyjmować leki przeciwko astmie.

Związek ten dotyczył głównie dzieci urodzonych dzięki zapłodnieniu in vitro lub docytoplazmatycznemu wstrzykiwaniu plemników. W ich przypadku prawdopodobieństwo późniejszego zachorowania na astmę, przyjmowania leków przeciwko niej oraz świstu krtaniowego było 2 do 4 razy większe.

UK Millennium Cohort Study jest prowadzone na grupie 18 818 dzieci z całej Wielkiej Brytanii, urodzonych w latach 2000-2002. Wśród nich 104 zostały poczęte dzięki technikom wspomaganego rozrodu.

W badaniu są uwzględniane dane na temat poczęcia, zdiagnozowania astmy i kluczowych czynników zakłócających. Nowe wyniki analizują informacje zebrane podczas badania dzieci z ciąż pojedynczych, w wieku pięciu i siedmiu lat.

Naukowcy pytali kobiety o poczęcie i przyporządkowali je na tej podstawie do sześciu grup:

1) ciąża nieplanowana, niezadowolenie z jej powodu,

2) ciąża nieplanowana, zadowolenie z jej powodu,

3) ciąża planowana, poczęcie w ciągu mniej niż roku,

4) nieleczona niepłodność, ciąża planowana, poczęcie w ciągu więcej niż roku,

5) niepłodność, ciąża planowana, terapia lekami indukującymi owulację,

6) niepłodność, ciąża planowana, korzystanie z technik wspomaganego rozrodu takich jak zapłodnienie in vitro lub docytoplazmatyczne wstrzykiwanie plemników.

Gdy dzieci ukończyły piąty i siódmy rok życia, naukowcy zbierali informacje o tym, czy dziecko chorowało na astmę, wykazywało świst krtaniowy lub przyjmowało leki przeciwko astmie. Badacze brali pod uwagę także historię przypadków astmy u matek, palenie, wskaźnik BMI, wiek ciążowy płodu w chwili urodzenia itp.

W porównaniu z planowanymi dziećmi, prawdopodobieństwo, że te, których rodzice cierpią na niepłodność, zachorują na astmę, jest o 39 procent większe. O 27% bardziej prawdopodobne jest to, że będę wykazywały świst krtaniowy, a o 90%, że będą przyjmowały leki przeciwko astmie w wieku pięciu lat. Podobne związki zaobserwowano u siedmiolatków.

Dr Claire Carson z National Perinatal Epidemiology Unit na University of Oxford  twierdzi: „Dziecięca astma jest częstym schorzeniem w Wielkiej Brytanii, gdzie rozpowszechnienie tej choroby jest większe niż w innych europejskich krajach i, o ile nam wiadomo, jest to pierwsze brytyjskie badanie na temat astmy po poczęciu in vitro. Nasze analizy sugerują, że na wyższe ryzyko narażone są szczególnie dzieci rodziców, którzy skorzystali z technik wspomaganego rozrodu. Musimy jednak być ostrożni w interpretowaniu wyników, ponieważ nasze badanie uwzględnia stosunkowo małą liczbę przypadków dzieci poczętych dzięki in vitro – jest ich 104”.

Naukowcy chcą kontynuować badanie, aby sprawdzić, czy takie same zależności będzie można zaobserwować, gdy dzieci skończą 11 lat. Podkreślają, że należy przeprowadzić badania na większej grupie dzieci poczętych dzięki technikom wspomaganego rozrodu