Tworzywa sztuczne odbijają się na zdrowiu przyszłych pokoleń?

Naukowcy z Uniwersytetu Stanowego w Waszyngtonie wydłużyli listę toksyn środowiskowych mających tak negatywny wpływ, jaki wywarłoby trzypokoleniowe poddawanie zwierząt naświetlaniu.

Pisząc swój artykuł do czasopisma internetowego PLOS ONE naukowcy - pod przewodnictwem biologa Michaela Skinnera - udokumentowali otyłość bądź zaburzenia układu rozrodczego występujące u szczurów narażonych na plasyfikator bisephenol-A, BPA, DEHP bądź DBP - związki znane jako tworzywa ftalanów (które są stosowane do produkcji żywic ftalanowo-glicerynowych , które stanowią bazę dla lakierów i farb ftalowych bądź klejów).

W  osobnym artykule opublikowanym w czasopiśmie Reproductive Toxicology naukowcy odnotowali wyniki swoich pierwszych obserwacji choroby międzygatunkowej przy użyciu szeroko stosowanej mieszaniny węglowodorów, którą w wojsku określa się mianem JP8.

Obydwa badania, jako pierwsze zaobserwowały, iż otyłość może wynikać z procesu „epigenetycznego dziedziczenia transgeneracyjnego”. Podczas gdy zwierzęta dziedziczą cechy rodziców poprzez przekazywane im sekwencje DNA, okazało się także, że niektóre geny przekazywane w spadku epigenetycznym są włączane bądź wyłączane.

 Wyniki poprzedniego badania opublikowanego w PLOS ONE wykazały “zaczny wzrost” pojawiania się choroby w pierwszym i trzecim pokoleniu, zarówno u przedstawicieli płci męskiej,  jak i żeńskiej narażonych na działanie tworzyw sztucznych. Pierwsze pokolenie, gdzie matka była narażona na szczególny wpływ owych tworzyw podczas ciąży, cechowało się powiększonymi nerkami oraz chorobami prostaty. Trzecie pokolenie zaś cechowało się zaburzonym procesem pokwitania, chorobami jąder, jajników oraz otyłością.

Badanie wykazało także, że istnieje około 200 epigenetycznych marekrów białkowych dla ekspozycji oraz chorów międzypokoleniowych. Markery te mogą pomóc w odpowiedniej diagnozie oraz tworzeniu nowych terapii. 

Reproductive Toxicology opublikowało zaś opis badania, gdzie płody samic szczurów wystawiono na działanie mieszanki węglowodorów, wpływającej na rozwój narządów płciowych. Pierwsze pokolenie wykazało zwiększone prawdopodobieństwo wystąpienia problemów z nerkami oraz prostatą, a także choroby jajników. Trzecie pokolenie cechowało się zwiększonymi stratami pierwotnych pęcherzyków, będących prekursorami dla jaj, a także zespołem policystycznych jajników oraz otyłością.