Zespół jelita drażliwego w ciąży

Objawy jelita drażliwego są niezwykle uciążliwe w codziennym funkcjonowaniu. Jeszcze gorzej przejawiają się w ciąży, podczas której dolegliwości stają się nasilone oraz wpływają bezpośrednio na rozwój dziecka. Jak sobie z tym radzić?

Co to jest zespół jelita drażliwego?

Zespół jelita drażliwego, inaczej zwany zespołem jelita nadwrażliwego, jest przewlekłą chorobą układu pokarmowego, która objawia się bólami brzucha oraz zaburzeniami w rytmie wypróżnień, nieuwarunkowanymi zmianami organicznymi lub biochemicznymi. W zależności od dominujących objawów, możemy wyróżnić 3 postacie choroby:

• Biegunkową.
• Z dominującym zaparciem.
• Mieszaną.

Przyczyny zespołu jelita drażliwego

Pierwotne przyczyny zespołu jelita drażliwego nie są znane. Jednak wpływ na jej wystąpienie mogą mieć czynniki patofizjologiczne, takie jak nadmierny rozrost flory bakteryjnej, zaburzenia psychiczne, spożywanie pokarmów ubogoresztkowych, przebycie infekcji jelitowej, a także zaburzenia czucia trzewnego oraz funkcji motorycznej i wydzielniczej jelit.

Objawy zespołu jelita drażliwego w ciąży

Objawy tego schorzenia są męczące i uciążliwe dla pacjenta – niestety, w okresie ciąży ulegają nasileniu.  Do najczęstszych zaliczamy bóle brzucha, biegunki, zaparcia, wzdęcia brzucha, zgagę, nudności i wymioty, gazy. Do rzadziej występujących objawów należą bóle głowy, uczucie zmęczenia, zbyt częste oddawanie moczu (częstomocz), zaburzenia w  miesiączkowaniu.

Podczas ciąży szczególnie nasila się częstomocz, biegunka i zaparcia. Skurcze brzucha stają się niebezpieczne, ponieważ powodują również skurcze macicy, co może doprowadzić do przedwczesnego porodu.

Jak leczyć zespół jelita wrażliwego w ciąży?

Leczenie zazwyczaj jest długotrwałe. Tej choroby nie można całkowicie wyleczyć, jednak można zahamować jej objawy. W kuracji stosowane są leki, które mają na celu rozkurczenie ściany jelit, są to hioscyjamina, dicyklomina, atropina, skopolamina, fenobarbital i chlordiazepoksyd.

W przypadku silnych, niebakteryjnych biegunek można stosować loperamid lub difenoksylat z atropiną. Wszystkie leki powinny być przepisywane przez gastroenterologa. Leczenie farmakologiczne wpływa na ściany jelit, hamując nadmierne skurcze układu pokarmowego.

Niestety, w ciąży sytuacja się komplikuje. Ze względu na zdrowie dziecka, leki nie są zalecane, dlatego kuracja staje się o wiele trudniejsza - najczęściej opiera się wyłącznie na odpowiednio zbilansowanej diecie, która jest jedynie jednym z kilku sposobów leczenia u zwykłego człowieka. W menu przyszłej mamy powinny znaleźć się: czerwone mięso, natka pietruszki, kaszanka, brokuły, a także sok z buraków czerwonych. Dieta powinna być układana przez lekarza, gdyż jej skład zależy głównie od postaci choroby.

W przypadku postaci biegunkowej zalecane są gotowane marchwie, które na pewno nie zaszkodzą ani matce, ani dziecku. Ciężarna powinna pamiętać o prawidłowym nawodnieniu organizmu – zalecana jest woda mineralna niegazowana, a także o dostarczeniu sobie i maluchowi odpowiedniej porcji witamin, które znajdzie w owocach takich jak banany, gotowane jabłka oraz suszone jagody.

Przy postaci zaparciowej warto jeść suszone owoce: morele, figi, rodzynki, śliwki. Należy też pić maślankę, siemię lniane oraz soki z warzyw i owoców.

W leczeniu skuteczne są zioła, które wspomagają pracę jelit. Kobiety w ciąży także mogą je przygotowywać. Herbatka miętowa, rumianek, koper włoski czy imbir mogą pomóc przy wzdęciach i problemach z wypróżnianiem. Natomiast melisa lekarska czy chmiel zwyczajny przyczyniają się do minimalizacji skurczów jelit w sytuacjach stresowych.

Przy zespole jelita drażliwego nie należy zapominać o aktywności fizycznej, która nie jest zabroniona kobietom w ciąży – wręcz przeciwnie. Oczywiście należy pamiętać o zdrowym rozsądku - spacer, lekkie ćwiczenia dla ciężarnej czy nawet zrezygnowanie z windy na rzecz schodów zdecydowanie wystarczy.

Dla kobiet w ciąży, zespół jelita drażliwego jest bardzo uciążliwą chorobą. Z powodu szkodliwości leków na płód, leczenie składa się tylko z odpowiedniej diety, która koniecznie musi być skonsultowana z lekarzem. Eksperymentowanie na własną rękę może zaszkodzić matce i dziecku.

Jagoda Marek