Znieczulenie podpajęczynówkowe przy porodzie

Znieczulenie podpajęczynówkowe jest jedną z najskuteczniejszych metod uśmierzenia bólu kobiecie rodzącej naturalnie, a także podczas cesarskiego cięcia. Jest ono także istotnym czynnikiem redukcji zgonów matek spowodowanych znieczuleniem.

Jak wygląda znieczulanie?

Jest to rodzaj znieczulenia przewodowego i polega na jednorazowym podaniu środka znieczulającego do kanału rdzeniowego w odcinku lędźwiowym pleców. Znieczulenie zaczyna działać bardzo szybko, a po 20 minutach pacjentka jest już całkowicie znieczulona. Rodząca kobieta podczas podawania środka znieczulającego powinna być w pozycji siedzącej lub leżeć na boku.

Wskazania

Silny ból odczuwany podczas porodu może spowodować potencjalnie szkodliwe skutki dla matki oraz płodu. Mogą one zostać zredukowane lub całkowicie odwrócone poprzez podanie środka przeciwbólowego. Do negatywnych skutków spowodowanych przez ból zalicza się:

• hiperwentylacja, podczas której dochodzi do zwiększonego zużycia tlenu,
  
• wzrost ciśnienia tętniczego oraz obwodowego oporu naczyniowego
• stres oraz lęk spowodowany bólem, powoduje redukcję przepływu macicznego o 50%, zmniejszoną lub nieprawidłową aktywność skurczową macicy, zaburzenia tętna płodu, a także przedłużenie porodu

Do innych wskazań zastosowania znieczulenia podpajęczynówkowego zalicza się:

• nadciśnienie u rodzącej – znieczulenie pozwala je kontrolować
• choroby układu sercowo-naczyniowego, oddechowego oraz układu ruchu
• zaburzenia endokrynologiczne, hematologiczne oraz neurologiczne
• otyłość
• cesarskie cięcie
• ciąża mnoga
• położenie pośladkowe, potylicowe lub tylne dziecka
• wcześniactwo oraz dystrofia wewnątrzmaciczna

Przeciwwskazania

Znieczulenie podpajęczynówkowe nie może być podane w przypadku zagrożenia życia matki lub dziecka oraz w przypadku gwałtownego spadku ciśnienia krwi kobiety. Do przeciwwskazań należą również niektóre choroby układu nerwowego lub choroby krwi, które powodują przedłużone jej krzepnięcie. W przypadku sepsy, zakażenia miejsca wkłucia lub krwotoku także niewskazane jest podanie tego typu znieczulenia.

Zalety

Największą zaletą jest to, że przyszła mama jest przytomna dzięki czemu może zobaczyć dziecko od razu po porodzie, a jednocześnie nie odczuwa bólu. Dzięki znieczuleniu podpajęczynówkowemu poprawia się także przepływ krwi przez łożysko i macicę. W przypadku cesarskiego cięcia kobieta nie odczuwa bólu jeszcze przez około 4 godziny, przez co nie jest potrzebne podawania środków przeciwbólowych. Ten typ znieczulenie pozwala także na karmienie piersią, ponieważ podawany lek nie przedostaje się do pokarmu, a w trakcie porodu nie wpływa on bezpośrednio na dziecko.

Powikłania

Jednym z powikłań jest zespół popunkcyjny, który objawia się silnymi bólami głowy po znieczulenie. Aby temu zapobiec należy leżeć płasko przez 24 godziny po porodzie. Jeśli mimo tego, ból głowy się pojawi to najczęściej ustępuje on samoistnie. Do innych skutków ubocznych należą zespoły podrażnienia korzeni nerwów rdzeniowych oraz zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych. Może także dojść do zakażenia w miejscu wkłucia lub gwałtownego spadku ciśnienia.

Paulina Osowska