Badania wykazały, że nadmierne jedzenie może prowadzić do zaburzeń działania insuliny w mózgu, cukrzycy oraz nadwagi

Najnowsze badania przeprowadzone w Mount Sinai School of Medicine rzucają światło na to, w jaki sposób nadmierne jedzenie może powodować zaburzenia funkcjonowania insuliny w mózgu, a także prowadzić do otyłości oraz cukrzycy. Profesor Medycyny Christoph Buettner we współpracy ze swoją ekipą badawczą odkrył, że nadmierne jedzenie zaburza działanie insuliny mózgowej, co prowadzi do wzmożenia podziału komórek tłuszczowych w tkance tłuszczowej.

W swoich poprzednich badaniach, ekipa doktora Buettnera dowiodła, że insulina zawarta w mózgu tłumi proces lipolizy, podczas którego dochodzi do rozpadu trójglicerydów oraz uwolnienia kwasów tłuszczowych w tkance tłuszczowej.

W przypadku, gdy proces lipolizy nie jest w żaden sposób powstrzymywany, poziom kwasów tłuszczowych ulega zwiększeniu, co może zainicjować bądź też doprowadzić do pogorszenia problemu związanego z otyłością oraz cukrzycą typu 2.

Jak twierdzi doktor Buettner: „Naszym głównym założeniem jest zrozumienie, dlaczego u ludzi, którzy jedzą dużo, rozwija się cukrzyca. Patrząc na rezultaty naszych ostatnich badań można wysunąć tezę, że za każdym razem, gdy dochodzi do przejedzenia, mózg rozwija swoją odporność insulinową. Insulina zawarta w mózgu kontroluje proces lipolizy poprzez redukcję odpływu kwasów z systemu nerwowego współczulnego do tkanki tłuszczowej, dlatego też w przypadku wytworzenia się odporności insulinowej w mózgu, nadmiar kwasów tłuszczowych przedostaje się z tkanki tłuszczowej do krwioobiegu.”

Podwyższony poziom kwasów tłuszczowych prowadzi do zapalenia, a to z kolei niekorzystnie wpływa na odporność insulinową, co jest rdzennym defektem u diabetyków typu 2. Ponadto, kwasy tłuszczowe zwiększają produkcję gluzkozy w wątrobie, co podwyższa bezpośrednio poziom glukozy we krwi.

Jak wyjaśnia dr Buettner: „Jest to swojego rodzaju błędne koło, ponieważ powszechnie wiadomym jest, iż problemy te zaczynają się od nadmiernego jedzenia. Badania wykazują jednak, iż pierwszym narządem który ulega uszkodzeniu jest nasz mózg, od którego zaczyna się spirala problemów.”

W przeprowadzonych badaniach naukowcy przez 3 kolejne dni karmili szczury wedle diety, która w dziesięciu procentach składała się ze smalcu. Obecność tego produktu sprawiła, iż szczury te przyjmowały dziennie około 50% więcej kalorii, niż szczury karmione w sposób nomalny.

Następnie do mózgów obu grup szczurów wprowadzono niedużą ilość insuliny tak, żeby u obu tych grup wywołać zwiększenie produkcji glukozy w wątrobie oraz kwasów tłuszczowych w tkance tłuszczowej. Naukowcy dowiedli w ten sposób, że nadmierne jedzenie prowadzi do zaburzeń zdolności insuliny zawartej w mózgu do hamowania procesu produkcji glukozy w wątrobie oraz tłumienia procesu lipolizy w tkance tłuszczowej.

W ten sam sposób, nawet krótkotrwałe nadmierne jedzenie u ludzi wpływa na wytworzenie porównywalnej odporności insulinowej, co może być wyjaśnione jako insulinowa odporność mózgu.

Dr Buettner dodaje: „Kiedy się przejadasz, twój mózg przestaje odpowiadać na istotne wskazówki, jakich dostarcza insulina, co sprawia, iż jesteś na dobrej drodze do tego, żeby zostać diabetykiem. Wierzymy, że te same procesy które zachodzą u szczurów, zachodzą również u ludzi.”

Obecnie ekipa dr Buettnera planuje dokonać badań dotyczących zwiększenie skuteczności funkcjonowania insuliny zawartej w mózgu, co może być kluczowe dla powstrzymania procesu lipolizy oraz polepszenie odporności insulinowej.