Brak stałego dostępu żywności może powodować problemy psychiczne w późniejszym życiu

Badania opublikowane w Journal of the American Academy of Child and Adolescent Psychiatry w grudniowym wydaniu wykazują, iż młodzież, która doświadczyła braku poczucia bezpieczeństwa związanego z brakiem stałego dostępu żywności, częściej choruje na zaburzenia psychiczne niż ta, której rodziny nie miały żadnego problemu z dostarczaniem swym dzieciom żywności.

Grupa badaczy prowadzona przez doktor Katie McLaughlin z Boston Children's Hospital and Harvard Medical School zbadała 6483 osób w wieku 13-17 lat, w celu określenia zależności między brakiem stałego źródła pożywnienia, które zaspokajałoby podstawowe potrzeby, a zaburzeniami psychicznymi.

Uczestnicy tych prac brali udział w ankiecie National Comorbidity Survey Replication Adolescent Supplement (NCS-A)

Okazało się, że niezapewnianie stałych posiłków przez rodziców bądź opiekunów ma wpływ na zaburzenia psychiczne wśród młodzieży w późniejszym życiu, nawet po uwzględnieniu wskaźników ubóstwa i wielu innych czynników statusu społeczno-ekonomicznego.

Brak poczucia bezpieczeństwa na polu odżywiania był powiązany z 14-procentowym skokiem ryzyka pojawienia się chorób psychicznych pośród nastolatków w ich późniejszym życiu. Naukowcy mówią tutaj o zaburzeniach nastroju, zaburzeniach lękowych, zaburzeniach behawioralnych oraz o nadużywaniu substancji.

Co więcej, brak bezpieczeństwa na polu odżywiania był silniej powiązany z problemami psychicznymi u nastolatków niż wykształcenie rodziców czy też ich przychody.

Odkrycie to jest niepokojące, gdyż szacuje się, iż ponad 20 % rodzin amerykańskich posiadających dzieci zostało dotkniętych chociaż w pewnym stopniu problemem niedożywienia.

Te dramatyczne wnioski sugerują silną potrzebę tworzenia większej ilości programów nakierowanych na pomoc biednym i niedożywionym rodzinom.

Doktor Katie McLauglin mówi: fakt, że brak regularnego i odpowiedniego dostępu do żywności był tak silnie powiązany z zaburzeniami umysłowymi u badanych, nawet po rozważeniu skutków biedy i innych czynników, sugeruje, że niewystarczające ilości jedzenia mają wpływ nie tylko na zdrowie fizyczne, ale także na zdrowie psychiczne dzieci.

To podkreśla znaczenie zwiększenia zasięgu programów mających na celu pomóc rodzinom starającym się zapewnić odpowiednie jedzenie dla swoich dzieci.