Dieta ubogobiałkowa

Dieta ubogobiałkowa zwana także małobiałkową polega na dostarczaniu organizmowi zmniejszonych ilości białka. Pozostałe składniki odżywcze i mineralne są spożywane w standardowych ilościach bez żadnych modyfikacji. Dieta ubogobiałkowa jest przede wszystkim dietą leczniczą. Stosuje się ją przy chorobach nerek i wątroby.

W jakich przypadkach stosuje się dietę?

przy ostrej niewydolności nerek
przy przewlekłej niewydolności nerek
przy niewydolności wątroby
przy śpiączce wątrobowej
przy zapaleniu kłębuszków nerkowych

Na czym polega dieta?

Dieta ubogobiałkowa jest dieta lekkostrawną. Ma na celu wyeliminowanie z krwi zbędnych i toksycznych produktów przemiany materii. W efekcie dochodzi do ochrony zmienionych chorobowo narządów wątroby lub nerek. Ze względu na to, że ilości białka podawanego w diecie nie są duże, każde spożyte białko powinno być dobrej jakości. Najlepiej jest uwzględnić w jadłospisie białko pochodzenia zwierzęcego, natomiast unikać białka pochodzenia roślinnego. Podstawowym źródłem energii w diecie są węglowodany, stąd też dobrze jest spożywać produkty zbożowe niskobiałkowe.

Zobacz również:

Podczas stosowania diety małobiałkowej niemożliwe jest pełne dostarczenie organizmowi odpowiednich ilości wapnia, żelaza oraz witamin, które są rozpuszczalne w wodzie. Dlatego też zaleca się regularne kontrolowanie podaży płynów i elektrolitów. Dieta małobiałkowa opiera się na spożywaniu ok. 20g błonnika na dobę. Dieta dopuszcza spożywanie 0,2-0,7 g/kg białka w stosunku do masy ciała. Normalna dieta zaleca spożywanie 1g białka/ kg. Zaobserwowano, że najlepiej tolerowane przez organizm są potrawy o smaku kwaśnym.

Dieta dopasowywana jest indywidualnie do potrzeb każdego pacjenta. W dużym stopniu ilości podawanego białka są zależne od stanu zdrowia chorego. Wartościowe białko znaleźć można w takich produktach jak białko, mleko, jaja, twarogi, produkty mleczne, chude mięsa, drób oraz ryby. Niepełnowartościowe białko pochodzenia roślinnego znajduje się natomiast w nasionach roślin strączkowych oraz produktach zbożowych. W sytuacji gdy dojdzie do wystąpienia niestrawności konieczne okazuje się uzupełnienie składników pokarmowych przy pomocy żywienia pozajelitowego.

Ważne jest by podawane tłuszcze i węglowodany były lekkostrawne i łatwo przyswajalne dla organizmu. Stąd też nie należy spożywać produktów zawierających duże ilości włókien roślinnych. W przypadku występowania skąpomoczu lub bezmoczu ważne jest ograniczenie ilości przyswajanych płynów do ok. 600 ml na dobę, gdyż w innym wypadku może dojść do przewodnienia ustroju. W takich sytuacjach należy również regularnie kontrolować bilans wodno - elektrolitowy organizmu, ponieważ gdy dojdzie do zatrzymania wody, konieczne okazuje się zmniejszenie ilości spożywanej soli kuchennej do 1-3 g na dobę.